sanal alemle ilgili bir diğer hususta kişinin beğenilme isteğini hayvan gibi körüklemesi, yazdıklarım paylaştıklarım sevilsin favlansın vesaire falan, bu arada instagram muhabbetlerine tinder e falan hiç girmeyeceğim oralar zaten keskin karakter zaafiyetleri, twitter nispeten biraz daha yazma üzerine olduğu için bunu masaya yatırıyorum, instagram falan hayatımda hiç kullanmadım zaten çok da derinlikli inceleyemem ama durum bu

bu beğenilme mevzusu da adamı aşırı bitiriyor, ulan bişiler yazıcaksın gavat gibi süslüyosun bi ton falan millet etkilensin diye, ben kendim de böyle yaptığım için rahat rahat yazıyorum bunları, mesela ne kadar eğlendiğini belli etmek için anlık fotolar atmak, yaşadığın eğlenceli olayları anlatmak, yazışma fotoları salmak, en en yıkığı kurgu tivitler falan hep bu minvalde

bir nevi kişinin kendi kendini soytarı etmesi, bunun fizyolojik etkileri de üzücü, dopamin salgısı muhabbetini biliyosunuzdur zaten, genelde masturbasyon bağımlılığı muhabetlerinde çok kullanılır, kişiyi bağımlı yapan hormon diyebiliriz, beynin ödül mekanizmasını yönetiyor, zevk alınan her şeyde salgılanıyor falan, bir yerden sonra o durumun bağımlısı yapıyor seni, bağımlılık olduğu için de sabit zevki alman için sürekli daha yüksek dozda salgılatman gerekiyor, bu kendini beğendirtme dürtüsü de o şekil körükleniyor allahu alem

(Birbirinizi övmekten sakının. Çünkü övmek onu boğazlamaktır.) [ibni Mace] şu hadisteki kasıt da allahu alem bu olsa gerek, adamı övüyorsun adam kendini bir şey sanıyor bir kere zehri atmış oluyorsun, bundan sonra karşıdaki adam daha çok övülmek için çabalara başlıyor, bu benim şahsi yorumum değil bu arada hadis hakkında, bu konudaki hadislerin geneline bakınca bu tarz yorumlar çıkarılmış, neyse allahu alem

bunu kendimde görmem şu şekilde oldu, başlarda çok estetik şeyleri foto vidyo çekip paylaşıyor veya çok kaliteli contextler oluşturmaya çalışıyordum(ki niye aslında yani), kırmızı çizgilerim vardı, zaman geçtikçe etkileşim yüzünden çizgiler biraz gevşedi ve etkileşim getirebilecek her şeyi meze etmeye başladım paylaşımlara

bunun çok tehlikeli bir seviyeye gelmeye başladığını şu 2 vakada gözlemledim; allaha şükür yaşayan ölülere büyük saygı ve sevgimiz var, sık sık türbe ziyaretlerinde bulunurum ve buralarda foto çekenleri görünce epey buğz ederdim, sonra bi gün aynı dürtüyü içimde hissettim, hayvan gibi utandım, fıkranın sonu

2. vaka da şu; bir gün bi cenazeye katılmıştım, epey sulugöz bir insanımdır, normalde bunu açıklamak da istemezdim ama kim tanıycak sanki aq, neyse işte bi cenazede ufaktan kızarmıştı gözlerim o sıra aklıma bunla ilgili bi paylaşım yapmak geldi, yapmadım ama dediğim gibi bu dürtüler bende öncesinde yoktu, nelere yol açtığını görebiliyoruz, üzücü

işte arkadaşlar insanlar böyle varlıklar kimse kusura bakmasın kendimizi bazı şeylerden korumazsak bedensel handikaplar azabiliyor bu şekilde, mesela dediğim gibi bu dürtünün yanlış olduğu açık ama öncesinde yoktu bu dürtü, sonradan peyda oluyor, bu bile çok rahatsız edici, bunla amel edip etmemek önemli değil içerde olduğunu bilmek bile iğrenç, paylaşım yapacak bir platformun olmazsa aklına gelmez mesela en basitinden