Beyler bugün biraz darlandım , iş yerine geldim ve sosyalleşmenin sınırlarından çok uzakta olan insan müsvettesi varlıklarla aynı ofise tekrar tekrar yaşamanın olumsuzluğu içinde kavrulurken aklıma şu geldi

Bir gün gelecek ve son yemeğimizi yiyeceğiz , son defa içeceğimizi koklayacağız ve son defa sevdiğimiz birisine sarılacağız ama bir veda olduğunu ikimizde bilmeyeceğiz . Ürpertili bir hayatın içinde savrulmak yoruyor bazen aq. Tadını yaşayamıyorsun hayatın ... ölümü hiç bir şey yapmadan beklemek acınası bir durum değil mi sizce de ?