Şah, huzuruna üç yetimi istedi,
Biri hemde öksüzdü.
Aç mı, doyurdu,
Fakir mi, giydirdi.

Sınırlarımda bir hain var,
Soframda, bereketli topraklarımda, gözü var dedi.

Kirli suratını ekşiterek,
Kim sizin gibi,
Sultanların sultanı!
Biricik efendimize bunu yapabilir diye çıkıştı,
içlerinden biri.

Öksüz de olan.

Lokmasını bitirdi,
Su içti, yutkundu ve dedi ki şah,
Bir bilebilsem.
Vazife sizin, bulun onu diyerek tamamladı.

Biri hareminden şahın, sakalı olan bir kadın getirdi.
Biri ahırdan hörgücü olmayan bir deve.
Öksüz, kimi kimsesi olmadığından, o da öylece çıkageldi.

Kılıç vurdu şimşir başlarına şah.
Sen ne diye böylece geldin diye sordu, öksüze.
Şahım, onlar korkusundan bu haindir dedi,
Masum da olsa birilerini getirdi.
Sofranızdan doymak için,
Daha fazla yiyebilmek için.
Bu haince olurdu, size yalan söyleyemem.
Bunca etrafınızda böyle kimseler varken,
Uzakta aramayınız efendim dedi.
Dedi ve gitti.

Altın dolu keseleriyle.