kimsem kalmadı

Ne sevgilim var, ne arkadaşım, 3 gündür mektanıs kasiyeri hariç kimseyle konuşmuyorum. Yalnız olmayı hiçbir zaman ben istemedim. Ama o kadar uzun süredir yalnızım ki artık durumu kabullendim. Yaptığım mallıklarla kendim dalga geçiyorum. Kendime soru sorup kendim cevaplıyorum. Yalnızlıktan kurtulmak için multiplayer oyunlar oynuyorum. iç sesimi susturmuyorum, çünkü artık iç sesim ben oldu, benden fazla konuşuyor, ben onu dinliyorum. Hizadaki ağacın altındaki bankta otururken yalnızım, tıkış tıkış metroda, otobüste, okulumda, yemek yemeye gittiğim avmde yalnızım. Bir kez aşık olmuştum, aşıkken yalnızdım. Bütün bunlar ne zaman geçecek, ne zaman yalnız olmayacağım bilmiyorum. Çaresizim, derdimi duyan bilen yok. Onun için iki senedir adım bile atmadığım sözlüğe bu saatte bunları yazıyorum sanırım. Biraz daha bekle diyorum kendime. Bakalım nereye kadar erteleyeceğim.