1. 176.
    +1
    Rezillikten başka bir şey değil. Her geçen gün umudumu yitirmemi sağlıyor. Her an, her saniye aynı noktada olduğunu farketmenin, aynı tünelden, aynı yollardan, aynı istasyonun önünden geçmenin dayanılmaz olduğu bir anda, dönüp durduğun rayı terk etmek istemenin, oysa tüm gücünü o raylardan aldığını fark etmenin sonucu olarak arkanda sürüklediğin vagonlarda yüklü umut adlı bilinmezi amaçsızca boşaltmak bunun adı. Zorlu süreç ve oldukça karmaşık. Önce kendini, sonra çevrendekileri anlamamakla başlıyor maraton.

    Salaktan başka bir şey değiliz. Biz genç dimagların bu keyfiyetteki hareketleri insanları çıldırtıyor olmalı. Yetinemiyoruz hiçbir şeyle. Atalarım doyumsuzdu, ben ve benden sonrakiler de öyle olacak. Doyumsuz.
    ···
   tümünü göster