Bir sonraki seçimlerin yapılacağı 2007 yılına kadar ülkede refah artışı vuku buldu. Türk lirasındaki altı sıfır atıldı. Dolar 1,10 TL'yi gördü. Pek çok koşulu dikte ettirdiği için tehlikeli olan IMF borcu kapatıldı. Bayındırlaşma ve devlet hizmeti ilerledi. A tarafı Türk halkında işte böyle sahte bir algı yaratmak istiyordu çünkü diğer tarafta Türkiye'de özelleşme Cumhuriyet tarihinin zirve noktasına ulaşıyor; Türkiye kaynakları yabancı şirketlerin emrine amade ediliyor, beton siyaseti gelişiyor ve Türkiye sıcak parayı ve insan gücünü DIŞARDAN temin ediyordu. Üretim yetersiz gelmeye başlıyor ve eğitim kalitesi beklenen düzeye ulaşmıyordu; Türkiye kendi köprüsünü kendi yapacak beyinlerden aciz kalıyordu. Kısacası bu refah, ertelenen zararlardan; acısı daha sonra çıkartılacak olan borçlardan oluşan sahte bir refahtı ve Türk halkı durumu farkedememişti.