dört tane minik bebek, kafaları kopmuş bir şekilde yerde yatıyordu. işte şimdi yannanı yemiştim. elim ayağım korkudan birbirine girnişti.
hemen elime mutfaktan bıcak alıp üst kata çıkmalıydın. Mutfağa yöneldim ve hemen bıçağımı alıp, minik, kanlı, kafası kopmuş, zavallı bebeklerin üstünden atlaya atlaya üst kata çıktım.
onun anasını avradını gibecektim.
Korkum birazda olsun azalmıştı çünkü; bana babamın şaka yaptığını düşünüyordum. Eve geç gelmesinin sebepinide bunu bağlıyordum. Çıktım yukarı ve odama doğru yöneldim. O kadar emindim ki babam olduğuna.. hemen kapının önüne geldim ve pencereye baktım.. pencereye bakıp kimseyi göremememle, kafama sert bir cismin vurulması bir oldu.
Resmen biri ben ile taşak geçiyordu. Ya da herhangi bir yaratık bana musallat olmuştu.
uyandığımda saat 20:00 civarıydı. Babamın gelmesine daha 1 saat vardı.

Hemen aşşağı kata indim ama ne bebek cesedi vardı ne de kan. Artık bu korkuya son verip evin arka tarafına yani çamlığa gitmeliydim. üstümü başımı giyindim ve yöneldim kapıya..