beyler son zamanlarda aklimda da soylemeye firsatim olmadi.

sozluk ciddi anlamda sifira inmis. 2015te diyorduk sozluk bitti diye ama simdi 2015 i bile aratacak sekilde cokmus. su anasayfaya bi bakin. 2016 da bile anasayfada geziniyordum ne var ne yok diye artik bakmiyorum, baktigimda da biraz uzuldum ne yalan soyliyim, onca mirasin uzerindeki sozluk tak cukuruna donusmus.

neyin tadi kaldi ki buranin kalsin, her sey zevkisz renksiz bos basit oldu.

bazi geceler uzuntuden aglayasim geliyor, 2005 6 7 8 9 u ozluyorum, o zamanlardaki klipleri izliyorum, mahallem aklima geliyo, insanlar, komsuluk, akrabalar. insanin, her seyin, 5 kurusun bile degeri vardi.

simdi her sey o kadar tiksindirici vaziyete dustu ki.

bunun cozumu islamda mislamda da degil, cozumu yok. her sey o kadar basit degil.

ahlak? coktan yok oldu. saygi? biteli cok oldu.

toparlamak mumkun mu? degil. su anasini gibtigimin cagina bak, genclerine bak, nesline bak. dertlerini aiktigimin beyin yoksunlarina bak. tek dertleri ego yarisi olmus, onu da reelde yapsalar bari. kendimi, sizleri de tenzih etmiyorum herkes dahil buna.

gece gece buraya gelip bublari yazmak neden onu da anlamis degilim ama insan yazmak istiyor.

her neyse.