Yani özetle, kimlik siyaseti insanların birbirinden farklılıklarına vurgu yaparak, her farklı sosyal grup için kendine özgü özerk alanlar ya da sınırlar talep eder ve bu grupların çıkarları sürekli çatışırken, bizim ihtiyaç duyduğumuz şey, farklılıklara değil, temel ihtiyaçlarımızın ortak oluşuna vurgu yapan yeni bir toplum sözleşmesi modelidir.

Yeni bir devlete ya da yeni bir idari sisteme ihtiyacımız yok. Hatta yeni liderler ve partilere de ihtiyacımız yok. Halk dışında her şey olduğu gibi kalabilir. Bizim temsiliyette değil, temsil edilen şeyin kendisinde büyük dönüşümlere ihtiyacımız var. Temsil edilen dönüştüğünde, temsiliyet ya buna uyacak ya da kendi kendisini tasviye edecektir.

Geçmişini günahıyla sevabıyla ve bundan öfke değil ibret çıkararak okuyabilen yeni bir akla ve yeni bir insan modeline ihtiyacımız var.

Müsterih olun, zorlukların arasından yıldızlara ulaşmak imkansız değildir. Dün tekerleği bilmeyen insan bugün uzaya açılmanın planlarına giriştiyse, zaman elbet bize kemale varmayı da öğretecektir.

Zorlukla ya da kolayca farketmez, dünyadan aldığımız kadar yerine geri koymayı bildiğimiz sürece emniyetteyiz.