Evlenmedim, evlilik de düşünmüyorum. Sebebini en sonda yazacağım. Hak verirsin vermezsin bilemem.

Evlenip boşanan bir ahbabımın yaşadıklarından örnek vererek bir şekilde yardımcı olmaya çalışayım sana.

Adamın boşanana kadarki geçen sürede bana devamlı söylediği, tekrar ettiği tek kelime şuydu. “Evlenme müdür!” “Aklın varsa sakın evlenme... ”

“Sakın bu hatayı yapma. Hele ki ciddi ciddi geleceğini, önünü göremiyorsan sakın. Evlilik, sana bu belirsizlik sürecinde mutluluk getirmeyecektir.”

“Halin ben gibi olmasın. Her akşam aynı kabusu yaşayacağım diye eve gitmeye korkar oldum... ” diyordu kafaları çekerken. Yaşadıklarını az çok da biliyorum, sadece anlattıkları değil. O eve ben de olsam gitmezdim.

Kendi kanaatime göre, adamın söylemek istediği şuydu. Belirsizlik seni sıkıntıya düşürdükce bu sıkıntı ister istemez eve yansıyacak, eşine yansıyacak. Eşin bu duruma ne kadar dayanır? Bir süre sonra evdeki sorunlar iş yerine de yansıyacak. iş yerindeki sorun sana maddi açıdan zarar verecek, parasızlık yine evdeki ortamı bozacak. Kavga gürültü vb. Bu açmaza düşünce de çıkış yok artık...

Elinde huzur bulacağın bir ev kalmıyor, bir iş kalmıyor. Sonunda belki de aldatılacaksın, işten kovulacaksın... Her iki durumda da hayatın gibilecek!

Çok doğru bir tespitti, adama uydum, yaşadıklarından dersler çıkardım evlenmedim, evlenmeyi de düşünmüyorum.

Keyfim yerinde. Hatun her zaman bulunuyor o konu kolay. Param varsa kralım, yoksa sorun yok. Para yok diye dırdır eden yok. iş yerinde kafamı kurcalayan bir sorun yok. Olursa da bir yere bağlılığım yok. Basar çıkarım. Tüm Türkiye benim. Başka yere yerleşirim. Başka işler yaparım.