Şeref abi kalkıp gitti ben ve 2 adam kaldık. Adamlar olduğum masaya çöktü ve "hayırdır ne oldu kardeş ne diyor bu Refik emmi doğru mu söylenenler" dedi. Tabii ben Şeref abimden gazı almışım sert bir dille "uzatmayın lan göreviniz neyse onu yapın" dedim. Adamlardan biri bana ciddi bakarak umursamaz bir tavırla "seni korumak" dedi. "iyi o zaman adam akıllı koru çok soru sorma giberim belanı" dedim adamlar bir anda sustu ve kafalarını çevirdiler. Bana bir özgüven gelmişti sanki bir el geldi ve beni dokunulmaz yaptı öyle bir havam vardı o gün ilk cinayetimi işleyeceğimi bilseydim kesinlikle bu tarz davranmaya devam ederdim.. Biraz zaman geçtikten sonra mekanın üst katına çıktım hava epey kararmıştı mekanda artık kimsecikler yoktu sadece gece kalan biri ve ben vardım. Yukarıda Şeref abinin gizli bir odasında yatacaktım. Hey gidi dünya dün neredeydik bugün neredeyiz... Şeref abinin odasında deri koltukta uzandım ve günün yorgunlugunu, günün korkusunu atmak için gözlerimi kapattım içim geçmeye yakın olacak ki hafif çıtırtı sesleri duyuyordum tabi hayal meyal hatırlıyorum bir anda çıtırtılar kuvvetlendi ve sert bir ses geldi. Ortalık karanlıktı ve kapı sanki zorlanıyor gibiydi hemen zar zor masada duran gece lambası gibi aleti yaktım ve çekmeceleri karıştırmaya başladım bir adet silah buldum ve silahı aldım kapıya doğru doğrulttum yüksek sesle bağırdım "kimsin lan" diye. Dışarıdan gelen ses ürkütücüydü "ecel ecel" dedi biri elimde ki silaha güvenerek "gel gel gösterecem sana eceli" dedim ve 5-6 saniye sonra kapı tak diye açıldı o korkuyla kapı açılır açılmaz bir el ateş ettim ve şiddetli bir ses yankılandı. Odanın içinde kulak çınlaması sesi vardı ve elimde ki silah o kadar çok sekti ki neredeyse yere düşecekti o sıra sessizlik hakim oldu her yere ve yere çöktüm dakikalarca orada bekledim uyuya kalmışım..