Bölüm 6: Yeni bir uyarı
Ertesi gün 8'de yine kalktım pc çantaya bense yola koyuldum. Playlistin dibine vururken işyerine vardım. Günaydın diyerek içeriye girdim. Bu sefer içerde mami tek vardı, Günaydın diye yanıtladı. Naber abi diye sordum. iyi işte fena değil diye yanıtladı. Dünkü çocuk nerde? dedim. Kasım bey kovdu. Dedi, bunu duyunca hem şaşırdım hemde hafiften sevindim. Hayırdır diye sordum sırıtarak. Ya işte salağın tekiydi bi tak anlamıyordu falan dedi. Peki dedim, kasayı teslim aldım ve o da gitti. pc başına geçip gibimsonik lol videolarını izlemeye başladım. Lol'ü bırakmama rağmen arada açıp izliyordum ne tuhaf bişeydi amk. Derken bizim temizlikçilerden biri geldi; Ömer Kasım Bey seni ofisinde bekliyor. Dedi. Hayırdır amk diye içimden geçirdim, sormadan da duramadım, hayırdır noldu. Dedim, Valla bilmiyorum seninle konuşacakmış. Dedi. Peki dedim ve kalktım ofisine gittim, otele 50 metre uzaklıktaydı, Kapıyı tıklattım, Gir Ömer diye ses geldi içerden, sanırım benden başkasını beklemiyordu. Girdim içeri, buyur otur. dedi. Deri koltuğa oturdum, ve dikkatimi üzerine verdim. Sigarasından bi nefes çekti ve bana dönerek; Bak şimdi ömer, seninle açık konuşacağım. Aşırı teknolojiyle ilgileniyorsun ve müşteriyle muhabbet kurmuyorsun. dedi. Ve devam etti, normalde seni kovacaktım fakat otelde abdurrezak ve muhafazid senin kalmanı istiyorlar. dedi. içimden, Tabi dıbına koyim kesin öyledir, getirdiğim eleman özürlü çıktı demiyorda.. Her neyse, müşteriyle daha içli dışlı olmalısın uykuna dikkat etmelisin diye devam etti. Tamam anladım dedim, fakat; Tüm konular tamam da, müşteri konusunda, yapacak bir şeyim yok kasım bey. dedim. Nasıl yani? diye yanıtladı. Ben de açık konuşacağım. Dedim ve başladım, Abi bize gelen müşteriler sohbet edilecek insanlar değil, niyetleri belli, bi kızla geliyorlar ve odayı 2 saat kullanıp gidiyorlar zaten. Gelen müşterilerin %90'ı böyle dedim. Sen kalkıp bunlarla ne konuşacaksın ki? dedim. Pek ikna olmamış bi ifadeyle; Öyle mi? dedi. Evet öyle diye yanıtladım. Hmm dedi yalandan bi ifadeyle, peki dedi, ben uyarımı yaptım, sen bilirsin artık. Dedi. Anladım abi diyip çıktım odadan. dıbına kodumun hayatı diyerek otele doğru ilerledim. içeriye girdim, koltukta abdurrezak vardı, oo omar abi ehlen sehlen dedi. hoşbulduk abi dedim geçtim, abi sen yemek? dedi, olur abi olur dedim. Bu yemek almaya gitti yine, o ara merdivenlerden biri iniyordu yine, bi baktım kameradan, selma. Lobiye geldi, ben bugünün ücretini de vereyim dedi, ben de peki dedim. parayı aldıktan sonra, tam çıkacakken bana döndü ve; Bu akşam bi kaç eşyam gelicek, bana taşımamda yardım eder misin? diye sordu. Tabii bu benim işim zaten diye yanıt verdim. Sağol diyip çıktı odasına. Ben de o ara kasım beyin uyarılarını düşünüyordum. Bundan sonra akşam değil de, gece 00:00'da pc çıkaracaktım, 1-2 gibi uyumak yerine 4-5 gibi uyuyacaktım, gibişmek için gelmeyen müşteriyle de arada bir sohbet edecektim. Böyle bi çözüm kurtarır beni herhalde. Dedim, tam bunları düşünüyorken kapı açıldı, Abdurrezak; Omar abi valla sende şans yok makarone var yine. Dedi hay amk gibeyim dedim, yine gülmeye başladı...