k:müsait misin
bsg:noldu
k:ben size geliyorum yoldayım şimdi. bir iki dakika iner misin aşağıya?
bsg:sen yukarı gel evde kimse yok
k:hoş olmaz öyle aşağı gel sen 10 dakikaya ordayım
bsg:yukarı gel varınca.
k:ararım varınca sen de aşağı inersin.
evlerinin oraya vardığımda aradım
k:aşağıdayım ben
bsg:yukarı gel 10. kat
k:gerçekten gelmem
bsg:annem geldi eve
öyle deyince çıktım yukarı. asansörün kapısını açtım. katı koridorunun karşısında kapıda bekliyordu. yüzü yanakları bombikleşmiş. eskisinden de güzel olmuştu. peluş terlikleriyle tam kendisine yakışacak çocuksu tüylü pijamasıyla karşımdaydı. heyecanlandım kızardım.
bsg:hoş geldin
k:hoş buldum. keşke aşağı inseydin
bsg:annem geldi yoksa eve atacaktım seni tüh ya
yüzünde gülümsemeyle söyledi ama huur gülümsemesi değildi takılıyordu bana. daha çok utandım.
k:neyse ben sana birşey vermek için geldim hiç tutmayim
bsg:ne bu
k:sen içindekilere bakar anlarsın. kendine iyi bak
bsg:gel öpim bir tane gitmeden
yanağımdan öptü. buseyle ilk tanıştığımdaki hiç bir tak bilmeyen velete dönmüştüm karşısında. heyecanla utançla bindim asansöre indim aşağı. biraz akşamın karanlığında boş boş yürürken sonrasında sigara çıkarıp yaktım bana eşlik etsin diye. bir süre öyle yürüdükten sonra mesaj geldi telefonu çıkarıp mesajı açmadan. görünen ekranda
bsg:burak seni se...
mesajı açmadan geri koydum cebime telefonu. gökyüzüne baktım bir tane bile yıldız yoktu. derin bir nefes aldım. elimdeki sigarayı fıske vurur şekilde fırlattım sokağın bir köşesine. evin yolunu tuttum.
son