Sonrasında geçen 1 haftada her gün buluşup görüştük. Birbirimizi daha çok tanıdık, gözlerine daha çok bakabildim, daha çok tanıyabildim, sesi kulaklarımdan gitmeyecek dereceye geldi, alıştım, sevdim, sevildim. Ama tüm bunlar yaşanırken, konuşurken yolunda gitmeyen şeylerde olmaya başlamıştı sanki. Büşra aramızdaki bu farkı çok kafaya takıyor gibiydi. Fark neydi ki diye soracak olabilirsiniz, çokta haklısınız. Çünkü sizler gibi benim de fark olarak görmediğim saçma bi durum akıllara takılmaya başlamıştı. Her seferinde dile getirdiği sorunun özeti "Sen şehirlisin, izmir'den geldin buralara. Hayatında hiç köye dahi gitmemişsin. Ben ise köyde yaşayan, orada konaklayan birisi olarak sana farklı, uyumsuz geliyorum gibi sanki. Ben senin isteklerini karşılayamam, seni mutlu edemem diye korkuyorum. Çünkü biz farklıyız" şeklinde açıklanabilirdi. Çok saçma değil miydi beyler şimdiden bunları kafaya takması. Her seferinde böyle bi farkın olmadığını dile getirip içini rahatlatmaya çalışsam da yine de kafasının bi köşesinde vardı bu biliyorum.

Büşra'yı otobüsüne bindirip yolcu ettiğim günlerden birinde telefonuma bi mesaj geldi. Furkan'dır ya da biner binmez yazan Büşra'dır diye bakarken mesajın Facebook'tan geldiğini gördüm. Evet, yazan Eylül'dü.

"Selam, bakıyorum da çok mutlusunuz birlikte. Senin adına sevindim"

Çevremde sağımda solumda bi yerlerdeydi bugün ve Büşra'yla birlikte oluşumu da görmüştü. Aslında çekinmiyordum bu durumdan. Görsündü, daha iyiydi böyle olması. Ama böyle mesaj atmaya devam etmesi Büşra'yla aramı açabilirdi, korkum oydu yani. Hem anlamıştım ki bu mesajı atan da Sakarya'ya kalan birisiydi. Herkes memleketine dönmüşken onun hala burada olması, bizi görmesi ve mesaj atması başka türlü açıklanamazdı. Bi sağıma soluma bakındım durakta, acaba buralarda bi yerlerde mi diye. Ama kimseler yoktu. Cevap yazdım;

"Teşekkürler. Kim olduğunu söylesen de artık ben de sevinsem senin adına"

"Bunu hiç bir zaman öğrenemeyeceksin"

"O zaman sen de beni bir daha rahatsız etmeyeceksin"

Keskin konuşmuştum. Şu anda silmem ya da engellemem lazımdı. Ama öte yandan da kim olduğuna dair merak içimi kemiriyordu. Silmedim, bekledim. Cevap falan da gelmedi. isabet olmuştu, ama sonrası daha kötü olabilir miydi ? Asıl korktuğum mesele de buydu