/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 576.
    +3
    Geldik o kritik haftaya; Sakarya’daki ilk vizeler. Hem de Büşramdan aldığım notlarla. Sınav zamanı birkaç telefon görüşmesi ve mesajlaşmanın ardından birbirimize ayırdığımız vakte bi süre ara vermiş ve kendimizi derslere adamıştık. Hayır bana soracak olsanız sınavları sallamam, devam ederim konuşmaya. Ama onu düşündüğümden ben de susup zaman tanıdım. Eee boş durmaktansa ben de bakınayım biraz dedim notlara. Sayısal dersler kafamı gibecek durumdaydı, pek iyi değildim bu konuda. Ama sözellerde de benden iyisi yoktu, emindim. ilk sınav önemli krediye sahipti, geldik. Her sınavdan tek tek bahsetmeden direk 2 haftalık bu sınav sürecini atlayarak geçicem. Ama ben 2 sınıfla birlikte sınava girdiğimden hem daha sıkı hem daha yoğun bi sınav takvimine sahiptim. Bir günde 3 sınava girmeler falan. Ama buna rağmen Büşra yanımdan hiç ayrılmadı. Kütüphanede bir aradaydık, yemeklerde de öyle. Ara ara Mikail’de katılırdı bize. Ulan adama kalsa yanımızdan ayrılmayacak baş başa bırakmamak için ama kaçıveriyoduk işte bi yerlerden.

    Sınavlar bitti, dertlerin büyük bi kısmı atlatıldı. Sonuç ? Sadece 1 dersten fena halde çakacak gibiydim. Diğerleri başarılıydı. Olsun be, daha uzun yıllar var önümde. Sonradan alırdık nedir yani.

    Üniversite okuyan panpalarım varsa bilirler, vizelerden sonra 1 hafta kafa tatili verir herkes kendine. Hocaların çoğuda buna saygı gösterip derse gelseler bile ders işlemez hatta imza dahi almazlar. Hem sınıftaki hem de yurttaki arkadaşlarım istanbul, Bursa, Kocaeli gibi yakın yerlerden geldikleri için şehirlerine 1 haftalık kafa tatillerini kullanmak için döndüler. Ama izmir Sakarya’ya uzaktı, otobüsle 9 saat çekilecek gibi değil. Uçakla da buradan istanbul Sabiha Gökçen’e oradan aktarmayla Ankara, en sonunda izmir falan uğraşmak istemedim. Sakarya’da kalmaya, bu boş olan süreçte Büşra’yla daha yakın vakit geçirmeye karar verdim. Sınıf içersinde “Ya bizi görmesinler, laf olur söz olur” gibi bi kaygımız yoktu esasında, sınıf çevresinde de öyle. Ama tesettürlü bi bayana laf getirmemek adına düşünceli davranıp bu boş zamanda vakit geçirmek, gezmek dolaşmak falan daha iyi olacaktır diye düşündüm. Telefondan, mesajdan falan aramız zaten oldukça iyiydi. Ama yüz yüze daha fazla vakit geçirmek hem içinde patlak veren duyguların ne olduğuna dair netlikler kazandıracaktı, hem de onun tesettürlü olmasına rağmen nasıl birisi olup nasıl davranacağımı bulacaktım. Kısacası bu 1 hafta fazlasıyla önemliydi benim için.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster