dört büyük semavi dinin kitaplarını okudum. her ne kadar kuran harici kitaplar fazlasıyla tahrif edilmiş olsa da mistik yapılarını anladım. en belirgin ortak özellik "inanmayanlara gelince" diye başlayıp azabı müjdelemesi. iyiliği müjdelemiyor mu? evet müjdeliyor. fakat din olgusunun felsefi yapısından biraz anlayan insan tehditin, müjdeden daha baskın bir caydırma yöntemi olduğunu bilir.

eğer hayata ve hayatın anldıbına olan bakış açınız sembolizme yakın ise yahudilik eve özellikle ein sof mistisizmi size daha çok hitap edebilir.

eğer felsefi yapınız daha çok aydınlatıcılık ise hristiyanlık ve martinizm mistisizmi size daha çok hitap edebilir.

eğer yapınız daha çok sükut 'a dayalıysa islam ve sufizm mistisizmi size daha çok hitap edebilir.

zebur zaten tamamiyle tahrif edilmiş. eğer birisi size tahrif edilmemiş zebur var diyor ise durum yine pek değişmeyecektir. zebur çoğunlukla hezeyan ve teslimiyete dayalı şiirler ile dolu.

semavi dinler haricinde;

eğer mistik yapınız daha çok benlik, varlık-hiçlik ilişkisi ise yahut çoğunlukla "neden?" sorularına yönelik ise; zen budizmi, spiritüalizm, gnostisizm, nihilizm, taoizm gibi temele dayalı düşünce akımlarını araştırmanız daha iyi olacaktır.