okulun sonlarına yaklaşırken ben yine okuldan kaçmış ve kendimi üniversitede zeyneple öznurun yanında bulmuştum. üniversiteli her erkeğin 'kim lan bu köse bin iki güzel kızla oturuyor' bakışlarını sezip 'köse değilim beyler liseliyim sakal yasak amk' bakışıyla karşılıp veriyordum. yemek yemek için üniversite içindeki bir kafeye gittik. gibim öyle sistemi. tantanadan birşey anlamıyordum. öznur sağolsun halletmişti ama siparişleri. yemekler geldi yerken
ö:burak çaktırmadan şu çocuğa baksana
k:hangisi
ö:şu bak siyahlı olan. yanında kıvırcık bir çocuk var
k:kim ki o.
ö:bana yazıyor geçen gün facebooktan da ekledi.
k:konuşuyor musunuz
ö:yok cevap vermedim daha
k:düzgün birisine benziyor konuşsana
ö:ciddi misin? beğendin mi
k:yani ilk bakışta öyle geldi bana bilemem tabi net olarak
ö:iyi o zaman bi konuşurum
herifle konuşmaya başladı. birkaç gün sonra dördümüz okey oynamaya gittik. o arada da tanışacaz işte. ben öznura her zaman ki doğallığımla davranmayıp daha çok zeyneple konuşuyordum. çocuk da bize yabancı olduğundan pek konuşmuyordu. (ben 17 yaşındayım herif 22 yaşında amk ne diye çocuk diyorsam) akşamında öznur mesaj attı. sevmiz bizi mehmet hazretleri. kendisinin durumunu sordum hoşlandığını söyledi çocuktan. sevindim onun adına.
2 gün sonra okulun biraz hızlı günü olduğundan telefonla ilgilenmemiştim. akşam eve vardığımda bakmak geldi aklıma. ne bir arama ne bir mesaj vardı.