hep beraber geçtik yanına. hepsi selamlaşınca tanıştırdı öznur beni kızla. adı zeynepmiş. zeynep daha önceden öznurun benden bahsettiğini söyleyen tek dürüst vatandaştı. ben gördüğüm gibi hoşlandım kızdan amk. bende de bir yaş büyükmüş. yavşamaya meyillendim. benim boyumda fiziği çok güzel yüzü güzel ve tatlı arası ve kocaman gamzeleri olan bir kızdı. bana aşırı çabuk ısındı ben de ona öyle. bir ara herkesin sohbetinden sıyrılıp sadece onunla konuştum. çok sürmedi ama.
ö:hadi kalk gidelim
k:nereye
ö:daha gezecez ya tüm gün okulda mı duracaz
k:dersin yok mu daha
ö:yok bitti
niye yok dıbına koyim niye niye. yine yalan olduk diye düşünüyordum. kalktık öznurla doşaltık biraz bizim semtte.
ö:iyi kaynaştın bizimkilerle haaa sevdiler seni
k:arkadaşların iyi insanlar. bide o adamı aranıza alıp dışlamasanız
ö:sen de mi farkettin. ama çok konuşuyor ya napalım
k:aynen var biraz herkese salça olma çabası
ö:zeyneple de iyi anlaştın haaaa
k:valla kızı beğendim
ö:ciddi misin
k:gerçekten güzel kız. liseli olmasam yürürdüm.
ö:dur bakim haftaya tiyatro var. yine okuldan kaçabilirsen gel orda görüştürim sizi.
k:sen kralsın. sen var ya adamsın adam.
ö:conolaştın yine
k:pardon
evine bıraktım döndüm sonra eve. ben sürekli zeynep hakkında sorular sordum sıkılmadan cevapladı. sonunda o komik olmayan gibimtrak tiyatro günü geldi. ulan zeynebi görüp bir kez daha hoşlandım. beni gördüğüne gerçekten mutlu oluyordu anlayabiliyordum.