ilk dönemi de geride bıraktık bu olaylarla. ikinci dönem hepimiz sevdiğimiz edebiyatçı esra hocayı beklerken emine diye başka bir hoca geldi yerine. sınıf hocası olduğu halde neden değişmişti anlamadık. şimdi bizi hiç tanımayan bu kadın sınıf hocası olmuştu birden. yaşım küçük kafam ergendi ama anlıyordum. hoca hakkımda kötü duyumlar almış amk tanışma faslında adımı söyleyince yüzü düştü huurnun. iki üç hafta süre geçtikten sonra toplantı yapmak istedi velilerle. bizimkiler geldi hafta içi okula. müsait olan hocalar ailelerle birşeyler konuşuyordu. ben hep nefret ettim veli toplantılarından göze batan tip olduğum için bire on katıyorlardı hakkımda. yine aynısı oldu. kahpe coğrafyacı anneme 'oğlunuz o kadar haylaz ki artık hiçbirşeyine karışmıyorum. derse baktığı yok demiş' kadın ağlaya ağlaya gitti okuldan. ben hakkım yenildiği için yine dellenmiş vaziyette buldum coğrafyacıyı.
k:hocam ben size bir ayıp mı ettim
-yok oğlum
k:ne zorunuz var o zaman benimle. niye abartarak annemi dolduruyorsunuz. kadın ağladı gitti sizin yüzünüzden.
-ben olanı söyledim ekstradan birşey demedim
k:hocam her hafta açıyorsunuz projeksiyonu kapatıyorsunuz ışıkları sınıfta beş kişi dinliyorsa dinliyor. biri de benim. gerisi uyuyor. uyuyanla derdiniz yok ben uyumuyorum o mu fazla geldi size. notlarım iyi değil diye ben niye haylaz oluyorum. sizi sınıfta takmıyorlar bile. ben bundan sonra saygılı da olmuyorum derse de bakmıyorum.
yeni sınıf hocası ne kadarını duyduysa duymuş. o haftaki dersinde girer girmez kestirdi beni gözüne