Çakır a bu saatten sonra da birbirimizden birşey saklamayalım dedim. Çünkü hergün farklı şeyler duyoyor ve öğreniyordum. Aslında çakırın büyüyle falan uğraştığını tahmin etmiştim ama yapabilecek kaabiliyette biri olduğundan çok emin değildim.

Daha sonra Çantasından çıkardığı birşeyi barakanın etrafına attığına gördüm. Bu nedir diye sorduğumda; ceylan derisine işlenmiş arapça yazılar olduğunu söyledi.. Furkan dönüp umarım işe yarar dedi...

Aradan biraz daha zaman geçtikten sonra kendimizi rahatlamış hissettik...

o kadar koşuşturmacadan sonra acıktığımızı ve üşüdüğümüzü fark etmiştik.

hemen sobayı ateşledik, iyice yaktık... üzerinde su ısıtıp birer kahve içtik.. Yemeklik birşeyler hazırladık.

yarın için muhabbet ederken, erzağımızın azaldığını yarın birimizin köye inmesi gerektiğini konuştuk...

Ben gitmek istemedim. Çünkü aklım hep gömüdeydi... Furkan sen gider misin deyince tüm şiddetiyle itiraz ettim.

Çakır bak kardeşim benim orda olmam lazım, ben gömüyü bulursam anahtar olacam. Furkan da daha fazla işaret bulabilir bana yardım edebilir. Daha ne kadar kalacağımızı bilmiyoruz çok yaklaştık ucundayız ama belki daha fazl kalmamız gerekebilir derken furkan onaylıyordu.

Amaçları beni köye göndermek, sonra da ben gelmeden mağaraya gidip gömüyü cıkarmak olabilir miydi??

Allahım neler düşünüyordum...