sonuç olarak ilk dönemin zütüme gireceği kesindi. sadece uzaktan göz kırpıyordu bana. diğerleri de çok farklı değildi. bazıları benim gibi aile baskısıyla sayısal okuyordu. ne vardı amk eşit ağırlıkta olsaydı. babam tutturmuştu mühendis ol hayatın kurtulur. gibim hayatımı
bahçede kara kara düşünürken volta atıyorduk. ben artık bu konuyu geçmiş hala geçen yılki gibi 8 10 erkek volta atmanın anormalliğini düşünüyordum. ulan bazenleri ayrılıyordum sürüden bu sefer ben tek kalıyordum. muallakler anlamıyor ki biraz az kişi gezilmesi gerektiğini. tek kalınca da peşini bıraktım artık koyverdim kendimi. derken radarlarım bana bir dürtü verdi. soluma dönmemle banklarda son sınıflardaki en güzel kız tayfasını gördüm. birinin adı büşra biri ilkay diğer ikisi de tek yumurta ikizi olan ebru ve eceydi. büşra frikik veriyordu. lan daldım gittim dıbına koyim. kızın bacağa baka baka yürüyoz ama nereye. diğerlerini ayıktırmak için sağıma döndüm beyler dedim. o diyişi bilirsiniz. baktığım yere bak am göreceksin diyişidir. tekrar soluma baktığımda kız kaşları çatık bana bakarak eteğini düzeltti. bize de iki saniyelik görüntüyü akşam uyumadan hatırlamak ve o anın utancı düştü. lkendimin de olduğu gibtiğimin abaza grubu. çok dikkat çekiyorduk çok