Sakince ateşin başına dönüp muhabbete başladık. Bir yandan çayları yudumluyor, bir yandan ne yapacağız diye soruyordum.

Ortada daha gömü bile yokken dünya dışı varlıkların bizi tartışmaya süreklediğini fark ettik.

Bu nokta benden çok daha uyumlu ve istekli olan furkanın kazıya başkalarını sokmaya çalışması açıkçası benim de hoşuma gitmemişti.

Çakır eskimekten yırtılmaya yüz tutmuş kitabından bir bölüm açıp okudu... Tabiki arapça.

Sonrasında bize döndü ve ;

- Arkadaşlar bakın son zamanlarda tuhaf olaylar oluyor. Gömüyü koruyan nöbetçiler bizi birbirimize düşürüp buradan uzaklaştırmak istiyor olabilir... Ne saçmalıyoruz amk... Daha kazı bile yapmadık ve sürekli tartışma moduna geçtik.

Kendine gelsin herkes. iyice dinlendikten sonra işaretin gösterdiği mağaraya girelim, Zeytin dalından yaptığımız araçla tam yerini bulup kazıya başlayalım. Sen dd daha fazla işaret bakarsın mağara içinde, Tarsusi de bana yardımcı olur. Bu konuda hepimiz anlaştık mı?

Furkan istemsizce olur tamam dedikten sonra, tütünümü ateşin közüyle yakıp kafa sallayarak onay işareti verdim...

Kazı başlıyor...