baya farkı açınca baktım arkama durum iyiydi. ne biri köpek tarafından yenilmişti ne de gibilen vardı. toplandık yeniden.
ifo: gibecem am uğruna ölüyorduk daha yüzünü göremeden
erk:şerefsiz ket bıraktın arkada canını kurtardın
k:banane dıbına koyim hızlı koşuyorsam benim suçum mu
sonra o yolu geri dönmek vardı. sözleştik hep beraber. toplu kalacaktık. koşsak da yürüsek de ayrılmicaktık. gibtiğimin fabrikasının önüne gelince köpekler yine havlamaya başladı. hasan direkt attı kendini tren yoluna. alıştı pekekent habire atlıyor. ben yine koşmayın sözümüze sadık kalın dedim ama aynı senaryo. en arkada kaldım. bir iki saniye bekledim çünkü köpekler karşı çaprazımızdan havlıyordu. yani önde gitsem önce ben karşılaşacam. züt korkusu ne güzel zeka yapmıştı o an bende. zamanlamayı ayarlayınca başladım depar atmaya. geçtim bizimkileri alperen yusufu geçememiş onun sinirinden iyice hırs yapmış.
alperen:bu sefer izin vermem ket
k:lan sen ne değişiksin bırak dıbına koyim düzgün kaçak
alperen:ya benle ya bensiz
diyip çelme taktı bana. beraber düştük. şansımıza belli bir uzaklıktan sonra köpekler kovalamayı bırakmıştı. heryerimiz toz toprak olmuştu.
k:alperen gibecem garezin ne bana
a:kanka valla özür dilerim korkunca aklım başımdan gitti
k:gibeyim aklını. am görmeye gidiyoz günah diyip geliyon. köpek kovalıyor arkadaşlığı unutup çelme takıyon. şimdi de özür diliyon. kaç kişilik var lan içinde
a:kanka panik oldum napim amk.
k:sende var ama bir saykoluk bak.
okula geri dönerken geçen yıl yaşadığımız bir olay vardı onu anlattım bizimkilere