"Geçmiş olsun üzuldum" dedim. Tesekkur ederim dedi oda. Bu olaydan sonra ondan hoşlandiğimi soyleyemezdim. Aile ilişkilerinden konusmaninda mantıksız olacagini dusundum. En iyisi muhabbet edecek baska konu bulmaliydim hemen. Aklima not istemek geldi "ya sey diyecem varsa bu dersin notlarini alabilirmiyim senden". Tabi defter notu var derste yazdigim, istersen kırtasiyeden fotokopi cektirebilirsin ". O an onun mavi gozlerine dalmiştim, o da garipsemiş olacakki " notlari alacakmisin" diye sordu. Mavi gozlum (bundan sonra boyle hitap edecegim) nede guzel duşunmuştu . Notlarin fotoğrafını cekersem calişamazdim rahat rahat. "Kırtasiyenin nerde oldugunu bilmiyorum" dedim. "istersen gösterebilirim yerini" dedi. "Güzel olur bu sayede Kırtasiyenin yerinide ogrenmiş olurum". O onde ben arkada kırtasiyeye dogru yola koyulduk. Normalde turbanli biri hakkinda boyle dusunmem ama arkadan bakinca fizigide guzelmiş gozleri gibi. Kırtasiyenin okulun bodrum katında oldugunu soyledi. Beraber indik asagi kata. kirtasiyenin oldugu bolume girdik . Mikailde oradaydi beni gorunce gulumsedi ıbne. Aniden ensemde bi sicaklik hissettim uyandigimda fotokopi makinesine baglanmiş halde buldum kendimi. Arka tarafimda buyuk bir aci hissediyordum gotumden kan akiyordu meger muallak mikail ile mavi gozlum beni kandirip gotten gibmişlerdi buda bana ders olsun bidahada turbanlilardan hoslananin gotunu şirkan gibsin