okulun kapanmasına yaklaşıyorduk biraz biraz. e bize de devamsızlık hakkının dıbına koymak düşerdi. büşraya plan yapmıştık. okuldan kaçıp beni en yakın arkadaşı olan özgeyle tanıştıracaktı o gün. mickey mouse benziyordu amk kız.
sabah buluştuk bir yerde atladık otobüse büşrayla. kızın okulunun oraya gittik. amk kızı kaçmayı unutmuş var mı böyle birşey. öğlene kadar bekleyecektik. yakın bir yerde avm nin gib kadar versiyonu olan bir carrefoursa vardı. oraya gittik. en fazla bir saat oyalanabilmiştik. cıktık tekrar okulun önüne gittik. okulun önüde sadece yol başka bir tak yok sağında solunda. oturduk orta refüje beklerken sohbet ediyoruz.
büşra:aşkım naparız özge gelince
k:valla bilmiyorum sen kaçırdın beni canım düşünmediniz mi birşey
b:düşünmedik bizde. zaten maksat beraber olmak değil mi
k:aynen öyle. gider carrefourda otururuz yine.
fakir aklı işte sadece sohbet et boş dolan. hayat bundan ibaret. kız bana iyi katlanıyordu amk. sonra biraz sarıldık bir iki öptüm romantizm boyutunda. sonra büşra kafasını bacağıma koyup uzandı yolun ortası güneşin altında. ulan azmaya yer arıyor amk babolisi. gene kalktı. yanağını falan sıkıyorum kızın sevecen davranmak için. ama baboli nuh diyor peygamber demiyor. taş kesildi puşt. ne laftan anlamaz bir gibim vardı
b:aşkım kemerini biraz yukarı çek ya kafama batıyor
k:dur kaldır bakim kafanı
lan kafasını kaldırmak için dokundum kıza. ona bile saksoya yatırmış gibi heyecanlandım. kendimden nefret ettim. azmak istemezken bile çok pis azıyordum