yine 50 dakika kadar yürüdük. okula vardık saat 12 olmak üzereydi. hayvan gibi yol yürüdük ve yorulduk. o yemeği yemek bizim hakkımızdı. bir an yemeğe azmıştım öyle arzuluyordum.
okul kapısına vardık. kapıya vurdum. bekçi abi açtı kapıyı
bekçi:ooooo gençler nerden geliyorsunuz ya
k:abi hiç sorma baygınlık geçirdim arkadaşlar da sağolsun beni hastaneye zütürdüler. daha yeni kendime geliyorum.
o an göremedeğim müdür yardımcısı orrrrrrrrospu çocuğu cumali de ordaymış. kapının arkasından kel kafasını uzattı. (ben bu anasını gibtiğimin oğluna kısaca oç dicem)
oç: nerden geliyonuz lan siz
k:hocam tansiyonum düştü bayıldım. arkadaşlar beni hastaneye kadar taşıdı sağolsun.
oç:hadi lan ordan kaçtınız dimi şerefsizler
k:ne kaçması hocam bayıldım diyorum
oç:almıyorum lan okula naparsanız yapın.

ayazda kalmış yannan gibi ortada kalakalmıştık. saat daha 12. cebimizde 4.5 tl. karnımız aç.
k:evlere yürüyek mi lan
a:ciddi mi diyon?
k:evet
i:yürüyek dıbına koyim nolacaksa olsun.

okul o kadar uzaktı ki eve yürümek 4 saatten fazla sürmüştü. ben daha dün almış olduğum beyaz converse ayakkabıyı eve vardığımda çamurlar içinde buldum. iki saat kadar yürüdükten sonra yağmur yağmıştı. git git bitmedi amk yolu. son bir saat artık birbirmize tutunarak ve 'hadi lan ket valla az kaldı yaparız bak' gibi karşılıklı gaz vermelerle tamamlamıştık. gibim öyle günü. ayaklarımın ağrısından gram uyku girmemişti gözüme.