bir iki saniye sonra yerdeki kanları gördüm. çok kan yoktu. nerem kanıyor dıbına koyim diye kollarıma bacaklarıma baktım. sonra aynadan kendime baktım. bulamadım. sonra aynaya olan iki adım mesafede yine birkaç kan damlası gördüm. içimden diyorum yok ebenin amı. baboliyi sağ el işaret parmağımla altından tutup kaldırdım. içim cız etti. somut en ufak bir acı yoktu ama mermer tam olarak sünnetli kısımla sünnetsiz kısmı kesecek şekilde yani yarısı mantarı yarısı gövdeye girmiş şekilde duruyordu. tekrar küvetimsi kısıma girdim. mermer parçasını çıkarmamla yaklaşık tahminimce yarım litre kan boşaldı gibimden. ananı gibim ananı gibim ananı gibim sesli sesli. aşırı korkmuştum. sonra panik anı hemen kirli sepetinden bir atlet buldum onla sildim yerleri. aklımı gibim paspas gözümün önündeydi. sonra kanlı atleti nasıl açıklicam diye düşünürken yine çareyi kolu kesmekte buldum. banyodan düştüm çizildi dicektim. ona göre hafifçe kestim. bu arada farkettim ki artık profesyonel olarak jiletçi olmuşum amk. istediğim kıvamda kesmiştim kendimi az kanadı ve yara vardı belirgin şekilde.
herşey bittikten sonra bizimkiler gelmeden tekrar ferre açtım. bu sefer zevkten değil baboli hayatta mı onu teğet etmenin derdindeyim. hiç hayatınızda ferre izlerken nolur boşalabilim nolur hala çalışıyor olsun dediniz mi amk. ben dedim dua da ettim galiba ama hikaye yarım kalmasın diye anlatmıyorum çarpılabilirim. neyse ki baboliyi hayata döndürebilmiştim. metil alkol içti sandım ama etik alkolmüş. bayılmış sadece. o boşalma benim için bir zaferdi resmen. hayatındaki en önemli otuzbir ne zamandı diye sorarlarsa kesinlikle bu anı hatırlayacaktım