sonra yüzümdeki sıkıntıyı okuyan nursima geldi tekrar yanıma.
n:noldu iyi misin
k:iyiyim ya sıkıntı yok
n:affetmedi mi
k:yok affetmedi tersledi.
n:üzülme lan konuşurum ben onunla. hatta napalım bak. 20 şubat doğum günüm. ben o zamana kadar yumuşatırım onu. sende sürpriz yap çık gel doğum günüme.
k:emin misin
n:eminim olum hem sen de benim arkadaşımsın.
k:teşekkür ederim görüşürüz o zaman beş gün sonra
o gün akşama kadar dolandık bu üçlü. üzülen arkadaşını teselli edersin normal insansan. bunlar susmadan gülüyorlar amk. gülüşleri beni deli ediyordu ama adamlar halden anlamaz zütverenin tekiydiler. akşam eve gittim. odayı kilitledim baboliyle sohbete giriştim. açıkçası üzgün olduğum zamanlarda benim en büyük ilacım ferreydu. iyi geliyordu otuz bir çekmek.
telefonum çaldı bir vakit. bsg arıyordu. neyseki baboliyle diyaloğumuz az önce bitmişti. ben konuşacaktım kızla baboli susacaktı.
bsg:nasılsın
k:iyiyim sen nasılsın
bsg:iyiyim bende
k:neden aradın
bsg:özür dilemek istedim. sana çok öfke doluydum. aylardan sonra görünce bir anda patladı hepsi
k:önemi yok olan oldu
bsg:hayır ama çok kırdım gerçekten affetmeni istiyorum beni.
k:ben seni bugün gördüğümde daha kızmaya başlamadan affetmiştim
asalakça bir gülüş duydum telefonun diğer ucundan gelen. galiba afilli bir söz etmiştim bu da onu kikirdetiyordu.
bsg:neyse haberleşelim bir ara görüşürüz belki.
k:tamamdır kendine iyi bak görüşürüz
son cümlesi bana büyük umut sağlamıştı. hemen atlamadım lafa. nursimanın doğum gününde görünmem sürpriz olacaktı bunu bozamazdım. hem iyi konuşmuştu benimle bide bunun üstüne sürpriz yapıp çıkarsam çok hoşuna gider diye düşünmüştüm.

not:sürprizlerin adamı değilim ben dıbına koyim düz direkt dalmalığım