okul dört kattı ve her katta tuvalet vardı. lise 1ler son kattaydı. çıktım son kata koridor ana baba günü. tuvalete girdim önce yediğim şaplağın izi var mı diye. sol yanağım renk değiştirmiş amk öyle kırmızı falan da değil. babolinin boşalma anındaki bordo rengi. hay gibim dedim tuvallette bekledim biraz yüzüme su falan vurdu. zil çalınca gittim sınıfıma. ben hep en arkaya oturan tiptim. birileri arkamda oturunca huylanırdım sanki her an zütümü gibeceklercesine. herkesten sonra geldiğimden öğretmen masası en ön sırada esmer bir cocuğun yanı boştu. oraya doğru yürürken millet de beni süzüyor oturduğu yerden. kim bu dıbına koduğumun şortlusu. bacağındaki kıllara bakmadan şort giymiş dercesine. sonra bir ses yükseldi ortalardan. cansuydu.
c:ket sen de mi burdasın
b:meraba cansu aynen sınıf arkadaşı olduk.
toplum içinde herkesin bana bakacağı ve duyacağı bağırışmalı konuşmalardan nefret ederdim ama belli ki cansu seviyordu lafı uzatmaya çalıştı.
c:ne güzel ya artık has kankimsin
k:tamam ders arası görüşelim bunları
diye kısa kestimse de ikinci reklamımızı olmuştuk. esmer çocuğun yanına oturdum selam vermeden. ben soğuk insanım hala anlamayana not geçmiş olayım bunu. tahtaya bakarak dondum bekliyorum öğretmen gelse de önsevişme faslını yapsak diye. bu arada yanımdaki çocuk bana dönüp
a:meğhaba ben ağda ağ...
hayat ona o adı vererek ömürlük bir taşak geçmiş zaten ben birşey demedim.
k:merhaba burak bende
a:hangi okuldan geliyoğsun
okulumu söyledim o da söyledi. her cümlesinde mutlaka peltekliğine değinecek kelimeleri buluyordu çocuk.