yolda rahatlatıyor beni bu. yani rahatlatmaya çalışıyor ama her adımda heyecan artmaya ve dilim kurumaya devam ediyordu.
hakan:kanka karı çok güzel lan görünce dibin düşecek
ket:kaç yaşında la bu huur
h:üniversiteli olum olsa olsa 22 falandır huur
k:cidden güzel mi lan (anasını gibim yazarken güldüm o kadar masumca sormuştum ki)
h:olum milli olacan güzel karıya gidecen tabi adettir bu ilkler güzel olmalı hep.
k:gibişin bile adeti var ne güzel bir kültüre sahibiz.
yol boyu böyle önemli ve anlam yüklü ülke ekonomisini kalkındıracak konular üzerine konuşuyorduk ve sonunda vardık. bir apartmanın altında durduk ve hakan aradı telefonla. balkona çık hadi bekliyoruz aşağıda dedi. kadın önce bizi görüp sonra yukarı alıyormuş. artık ne gibim gereksiz bir şifreyse bu. neyse balkona bir kadın çıktı yüzüne sıçılmaz baya şişmanca birşey. sonra geri içeri girdi.
k:lan hakan doğru söyle bunu mu gibecez
h:saçmalama olum o çaçası (pekekenti)
k:iyi bakim
dedik çıktık yukarı. kapı açıldığı gibi heyecanım bir anda uçup gitmişti. öyle bir duygu kalmadı ya içimde. saniyesinde yok oldu o duygu. iyi birşey beklediniz belki böyle deyince ama o duygu yerini on kat fazlasıyla korkuya bıraktı. çünkü az önceki kadın altı çıplak şekilde kapıyı açtı ve hoş geldiniz azgın gençler sizi diye karşıladı bizi. senin yapacağın işi de söyleyeceğin yalanı da gibim e dıbına koduğum demek geldi içimden ama korkuyla ağzımı açamadım sadece içeri yürüdüm o kapıdan.

iyi geceler beyler yarın akşam tekrar kaldığım yerden yazacam