inci itiraf

çok sevdiğim dostlarım vardı ailem gibi bir kısmı sözlükte bir kısmı da bambaşka bir yerde yalnız yaşamaktan mı kendi ailemi kuracağıma inanıp 2 kere de becerememden mi bilmiyorum, fazla benimsiyorum fazla mı değer veriyorum ne saçma şey için ağlıyorum değil mi şuan, bu sözlükten de gidememiştim. sadece vicdan rahatlatma herhalde arada gelip 2-3 şey karalama ben gitmedim siz sebep oldunuz deme şeklim belki de
iyi ki de gelmişim ya şuan yazabiliyorum en azından..
2 kere aşık oldum 2 kere çocuklarıma baba olur bu adam dedim
2 kere aile edindim 2 kere sırtımdan bıçaklandım..
3.süne ben izin vermeyeceğim.. savrulup durduğum hayatımda belki ilk defa anne baba sözü dinlemeye bu kadar yakın ve bir okadar kendi hayatımın dizginleri elimde değilmiş gibi hissediyorum..
ama yapmak zorundaydım zorundayım kendi tercihlerim bana nelere mal oldu dur deme vaktim geldi..

ah çok dolu yüreğim taşıyamayacak üzülemeyecek şimdi sırtını dönüp bu gözyaşları hiç akmamış gibi bir güne günaydn diyebilecek umarsızlıkta dermansızlıktayım artık

yitip giden dostlara, anılara, kadere ve hayata..

ben paylaşmak istemedim bir hayır sever görürse; ""ben de özledim-dağılma"" linkini iliştiriversin

kalın sağlıcakla..