"Ne yicez ya, acıkmadınız mı siz" diyerek geldi yanımıza. Uykudan yeni uyanmış, gözleri şiş şiş yanıma gelince "Aga sanada biraz sert davranmış oldum kusura bakma, başımda bi ton şey var onlarla uğraşıyorum" diye tokalaştı tekrardan. Javid'in konuşması azericeye daha çok kayıyodu, tömer'e fazla hazırlanmamış ve whatsapp'tan arkadaşlarıyla hala azerice konuşmaya devam etmiş birisi olarak sakarya'da kalması zor gibi. ama belli gözlerden, aslında zehir gibi çocuklar.

"Ee dışarı çıkalım, hem dolaşır hem bişeyler yeriz" diye bi fikir attım. Benden daha önce bu şehre yerleşmiş kişiler olarak nerelere gidilir, nerelerde gezilir onlardan öğreneceğim şeyler olabilirdi. Ama pek çıkmaya niyetli gibi bi halleride yoktu. Odaya bişeyler söyledik yedik, o akşam sohbet muhabbet ederek geçti öyle. Yarın evrak işlerimi son kez halletmek için okula uğramam gerekiyodu. Sabaha bizim azeri balalarıyla birlikte çıkıp gitmek üzere anlaştık. Saatte geç olmuştu, odalara dağıldık.

Sakarya'ya tahmin ettiğimden çabuk ısınmıştım aslında beyler. Gündüz fakülte yolunda hissettiğim tedirginlik her geçen saat kaybolmuş yerini güzel şeylerin yaşayacağını hissettiren ümitler almıştı. Güzel bi öğrencilik olacaktı benim için, güzel geçecek bi 3 sene...