üniversite hayatım çok karmaşık geçti. yatay olsun dikey olsun her türlü geçişi yapıp 4 farklı üniversitede okudum. son geldiğim yer sakarya üniversitesiydi ve önümdeki 3 sene (muaf tutulduklarım oldu) burada geçecekti. aslında soruyodum kendime; izmirden gelen birisi burada yapabilir miydi diye ? ama izmirden ve izmirde yaşadıklarımdan öylesine sıkılmıştım ki bu şehirden neresi olursa olsun başımı alıp bi yerlere gitmem lazımdı. sakarya da güzel bi tercihti dgs tercihlerim sonucunda.

okulun açılmasından 3-4 gün önce ayarladığımız yurda yerleşmek için erkenden gitmiştim. yurt müdürü fena değildi, babacan tavırlar sergileyen birisiydi. fakat sonrasında araştırdığımda öğrenmiştim ki sakarya (ve bağlı olarak karadeniz) bölgesinde adı geçen bi müteahhit ailesinin dışlanmış olan çocuğuydu. nedeniyse elde ettiği paraları boş işlere harcamak ve kumarda yemek olduğu söylenmişti bana. ilerleyen zamanlarda da bu duruma fazlasıyla tanık olmuştuk zaten, oralara da sonradan gelicez.

ilk geldiğim gün yurtta tünekledim. 4 kişilik geniş bi odayı bulabilmiştim kalabilmek için. çünkü 3-4 gün öncesinden ayarlayabildiğim için ancak böyle bi oda kalmıştı ellerinde. yurtta merkezi ve okula çokta uzak olmayan mavi durakta olduğu için seve seve kabul etmiştim. oda fazlasıyla geniş, ferah, ışık alır haldeydi. tüm yataklar sahiplendirilmişken kapıya en yakın olan yatak bana kalmıştı. kimselerde yoktu odada. yerleşmeyi sağladıktan sonra yurdu gezinme fırsatım olmuştu biraz. yurdun esası 3 katlı bi apartmanın alınıp katlardaki her 2 dairenin birer bölüme çevrilmiş olmasıydı. bizimki en üstte, 3. katta olan A dairesiydi. Dairede toplam 5 oda vardı. 2 tane tek, 2 tane çift ve 1 tane de 4 kişilik odası vardı. 2 tuvalet ve 1 banyonun olması biraz can sıkıcıydı, henüz tanımadığın o kadar kişiyle aynı yerleri nasıl kullanabilirdim kafama takılıyodu ama tanıştıkça çözülürdü elbet