o anda o 2 mahluk onları ilk gördüğüm hallerine döndüler annem ve babamın kisvesine bürünmüşlerdi annem kılığındaki varlık masumane bir ses tonuyla "oğlum kendi anneni ve babanı neredeyse hiç tanımadığın bir adam söyledi diye mi öldüreceksin" dedi ihtiyara doğru yavaşça kafamı çevirdim ihtiyar "sana anlattığım yusuf un kıssasını iyi düşün" dedi

o an sanki kuyunun en dibindeydim sesimi hiç bir kervanın duymayacağına kanaat getirmek üzereydim kafamı çevirdiğimde gördüm ki o 2 mahluk yerden güç bela doğrulmaya başlamıştı benim zayıflığımdan güç alıyorlardı sanki

ihtiyar kitabından bir yer açıp okumaya başladı ve sonra kitabı o mahluklardan yana çevirdiği zaman gördüm ki gene o çirkin hallerinde görünmüşlerdi ben ne kadar tereddüt edersem o kadar güçlenmişlerdi birisi ihtiyara zarar vermek için üzerine atladı o sırada ihtiyarın "ben ne dersem tereddüt etmeden yap" dediği aklima geldi ihtiyarin üzerine atlayanın ardından kalbine hançeri saplamıştım diğeri bu durumu görünce tekrar annemin kisvesine büründü ve gene bitkindi çünkü onlar ben tereddüt ettiğim kadar güçlülerdi ama bu sefer ikinci kere düşünmedim bile artık ikisi de yerde öylece yatıyordu yer simsiyah kanla kaplıydı

ihtiyar bana baktı "işte şimdi cehaletini yendin dedi hak gibi görünen batına aldırış etmedin gerçeği gördün şimdi belkıs köylüye tekrar musallat olmadan onu da cehennemin dibine göndermeliyiz" dedi

ihtiyara "bunu başarabilir miyiz gördün işte sadece insanları aldatmasıyla bile ne kadar güçlü" dedim ihtiyar "senin karamsarlığın zalimin umudu olur" dedi

o anda yanlış bir şey söylediğimi anladım ve ihtiyara "haklısın ama nasıl yapacağız" dedim ihtiyar "sen karamsarlığa düşme ben ondan kurtulmanın yolunu bulmak üzereyim" dedi

artık ihtiyari ne zaman görsem ya bana iblis in kitabı hakkında sorular sormaktaydı yahut da kendi kitabından tılsımlı sözler ve ilminin ne kadar ileri gidebileceğini araştırmaktaydı