ihtiyarın bana gösterdiği kimseler ihtiyarla aynı sebepten beni evlerine kabul etmediler diğerlerinin yanına zaten gidemezdim

köyden uzaklaştım ve kendime yatacak bir yer buldum soğuktu ama yaptığımın bedelini ödüyordum o gece dışarıda kaldım benim kanımdan var olan o mahluklar her an beni takip etmekteydi korkuyordum ama ben onların efendisini kandırmış biriydim kendimi böyle avutuyordum

artık inzivaya çekilmiş ve ve kendimi dâra(insanın kendi iç hesaplaşması)çekmiş bulunmaktaydım 40. günün sabahına uyanmıştım bugün yalnızlığım nihayete eriyordu ama o mahluklar her an vesvese vermekteydi akşama kadar olduğum yerden ayrılmadım

gün batmak üzereyken ihtiyar geldi ve mahluklara seslendi "mühletiniz dolmuştur derhal terk edin burayı aksi takdirde sizi yok etmeye gücüm yeter" ihtiyarın sözlerinden korkmuş olacaklar ki yanımdan uzaklaşıp gittiler

ihtiyar akşam gün batana kadar dualar okudu ve "benden izinsiz hiç bir şey yapmayacaksın" diyerek söz aldı ihtiyara sağol bile diyemedim öyle mahçuptum ihtiyar "gel beni takip et" dedi eve varmıştık

ihtiyar bana "belkıs tan sonsuza kadar kurtulmanın yolunu 40 gün boyunca aradım ve nihayet buldum ama bunun için o kitaba(iblis in kitabı) ihtiyacım var" dedi kendi kitabı(kadim kitap) sayesinde belkıs ın bugüne kadar yapmış olduğu bütün büyüleri tespit etmişti ilk olarak belkıs ın büyülediği köylüleri kurtaracaktık belkıs ın büyülerini tersine çevirmek için her kime etki etmişse onlara iblis in kitabındaki duaları tersten okumamız gerekiyordu

ihtiyarin neden ilk iş olarak köylüleri seçtiğini anlamamıştım ama "o hikmet sahibi bir adamdı" diye düşündüm ve ilk defa kendimi tamamen temiz olana teslim olmuş hissediyordum