\"köye ilk geldiğin gün sizi yanıma aldım çünkü yolun başında sapak olmazdı sonra omzunuzdan elimi çektim ve sizi kendi iradenizle baş başa bıraktım belkıs ın eve yaklaşmasına müsaade ettim ve yol ikiye ayrıldı belkıs annen ve babana bataklığa giden yolu gül bahçesi olarak gösterdi sen hakikati gördün hani köylüye geldiğin günün sabahında köylüye sormuştun belkıs kimdir diye ve köylü ikiye ayrılmıştı ama sana sıcak davrandılar çünkü her iki tarafta seni safında görmek istiyordu

beni takip ettiğin gün yolun kenarında saklandığını sanıyordun senin görünmemenin nedeni bendim oysaki ben gittikten sonra da seni göremediler çünkü güneş batsa da aydınlığı bir süre kalır seni koruyordum

belkıs a annen ve babanın özgürlüğüne kavuşması için gittiğinde seni kendisini köylüye tekrar sorman için gönderdi çünkü gücünün ve düzenbazlığının boyutlarını görmeni istiyordu sen köye varınca köylünün çoğunda o ilk günkü sıcak halinden eser kalmamıştı belkıs bunu görmeni istiyordu senin gözünü korkutmaya çalışıyordu ama köylünün bir kısmı sana ilk günkü gibi davrandı çünkü onlar iyi kimselerdi ve senin kendi saflarına yaklaştığını öğrenince sevindiler ama belkıs istediğini yapmış gözünü korkutmuştu seni kitabı almaya ikna etti neredeyse oyununa geliyordun ve belkıs ruhunu teslim almaya her an yaklaşıyordu

ama sen doğruyu çabuk anladın ve belkıs ın sana olan öfkesi bir kat daha arttı o her yerde gördüğün çobana gelince o benim sadık bir dostumdur belkıs ın kapısının önünde durmasının hikmeti ise belkıs ın oradan çıkmamasını sağlamaktır\"

halbuki onu evin uzağında da görmüştüm ihtiyar sanki aklımı okumuş gibi \"gördüğün cismani hale aldanma\" dedi ve ekledi \"belkıs seni her an takip etmekteydi bu yüzden sana sandığın içinde ne olduğunu söylemedim belkıs ın sandığı açmaya çalışacağını ve hırsına yenik düşeceğini biliyordum sana karşılığında bir şey verecekti ama sen belkıs ın aldatmacalarını görmüş olduğundan ondan güç değil gücün kaynağını almaya razı oldun

belkıs tereddüt etmedi çünkü senin kafandaki düşünceleri biliyordu