merhaba ben bir nihilistim

hayatin veya dusuncenin bazi ya da butun unsurlarini olumsuzlayan, reddeden ya da yadsiyan felsefi saskinlik icindeki kisi.

ahlaki nihilizm, mesela, ahlaki olmanin bencil cikarciligin bir maskesi oldugunu savlayarak herhangi bir ahlaki yarginin mesrulastirilmasina ya da elestirilmesine karsi cikar. recete yazan ahlaki iddialar, buna gore, mantiki olarak olgularla ilgili iddialardan cikarsanamaz. ahlaki ilkeler her insana gore degisen oznel secimlerdir.

epistemolojik nihilizm de bilgi iddialarinin mesrulastirilimayacagini ya da elestirilemeyecegini savlar, zira bu tur onermelerin yanlislanamaz, evrensel hakikatler ile ilgili bir zemine ihtiyaci vardir ki, bu tur zeminler yoktur. bilgi iddialari cagdan caga, kulturel baglamdan kulturel baglama degisir, boylece nihayetinde keyfidirler ve birbirleriyle bagdasamazlar: binyillardir yapilan felsefi geyikler evrensel bir takim uzlasmalarla sonuclanamamistir, ve gecmiste "hakikat" diye anilan nice inanc bugun cope atilmistir, gelecekte de bugunku inanclar ayni akibete ugrayacaktir.

politik nihilizm mevcut politik kurumlarin topyekun imhasini, bu kurumlari destekleyen toplumsal kurumlarin tarumar edilmesini savlarken yerine konulacak pozitif bir vizyon sunmamakta direnir.

son olarak varolussal nihilizm insan hayatinin bir anlami olmadigini, tedavisi olmayan bir sekilde amacsiz, bos ve absurd oldugunu savlar.

albert camus'nun "the myth of sisyphus" ve jean-paul sartre'in "being and nothingness" kitaplari varolussal nihilizm saskinliginin klagib ornekleri olarak dusun tarihine gecmislerdir.