ihtiyar bana "süleyman ın mührünü bilir misin" dedi "işte ben buranın süleymanıyım mührüm de o kitaptır geldiğiniz gün ve hatta gelmeden önce seni kullanmaya çalışacağını biliyordum çünkü ona engel olan tek şey bu kitap" dedi

şüphelenmeye başlamıştım çünkü ihtiyar yaptığım her şeyi biliyordu peki o kadında biliyor olamaz mıydı ihtiyara bunu sordum o da bana "korkma onlardan kimse buraya gelemez ve hatta yaklaşmaya bile cesaret edemez dedi "peki ya ödeyeceğim bedel işi ne olacak" dedim "kitabı zütürdüğüm zaman annem ve babamı serbest... " sözümü bitirmeden ihtiyar araya girdi "hayır aranızdaki anlaşma şuydu *kitabı o kadına teslim ettiğin zaman annen ve baban özgür kalacaktı* ama böyle bir şey olmayacaktı çünkü sen o kitapla bu evden çıkıp uzaklaştığında önce seni aldatıp boynundaki tılsımlı sözleri çıkarman için seni kandıracaktı sonra da yaverleri sana rahatça sokulup o kitabı alacak annen ve baban özgür kalmayacak çünkü anlaşma gereği *kitabı senin ona teslim etmen gerekiyordu* bu köyde o kadın da dahil kimse yalan söyleyemez ama o kadın düzenbazdır onunla konuştuğun her sözü 2 kere düşün" dedi

peki annemle babamı nasıl kurtaracağım dedim o da bana demin gördüğüm sandığı getirdi "istediği bedeli ona ver ama ne olursa olsun boynundakini çıkarma ve ne olursa olsun aldırış etme" dedi doğruca kadının evine doğru gidiyordum yolun kenarında bir çalının arasına kısmış bir tavşan gördüm çırpınıyordu elimi soktum ama çalının bayağı içine girmişti iyice zorladım boynumdaki muskanın ipine baktığımda kopmak üzere olduğunu fark ettim ihtiyarın dediği aklima geldi *yolda musallat olacak ne olursa olsun aldırış etme* sözlerini hatırladım

bu bir aldatmacaydı sadece boynumdakini çıkarmak için böyle bir işe girişmişti hemen o çalının içinden geri çekildim muskanın ip kopmak üzereydi yoluma devam ettim yolda daha bir sürü aldatmaca gördüm ihtiyarın dediği gibi umursamıyordum

kadının evine vardığımda şaşkın bir şekilde "demek gelebildin" dedi "o halde verdiğim sözü tutmam gerek"