yaşlı adam bana "git ve onları evinize dönmeye ikna et bakalım edebilir misin" dedi

dediğini yaptım yanlarına gittim önce basitçe "isterseniz evimize dönelim ben burada sıkıldım siz sıkılmadınız mı" dedim annemle babam sanki çok komik bir şey söylemiştim gibi kahkahalar atmaya başladı ellerini havaya kaldırıp gülmeye devam ettiler sürekli olarak boş avuçlarını havaya kaldırıp indirerek "oğlum sen delirdin mi bu kadar altın mal mülk bırakılıp tekrar o yere mi dönelim yani" diyorlardı önlerindeki kuru kemikleri gösterip "gel sen de bizimle yemeği ye sonra bakarız" dediler(tabi alaylı bir şekilde) yok ben tokum "size afiyet olsun ben tokum" dememe kalmadan babam masanın üstündeki bıçağı aldığı gibi "şeytansın sen şeytan" diyerek üstüme yürümeye başladı köşeye sıkışmıştım babam bıçağı havaya kaldırdı o anda yaşlı adam sureler okuyarak babamın yanına geldi babam sanki bir kaya kaldırıyormuşçasına bıçağı kaldırmakta zorlanıyordu

yaşlı adama ne olduğunu sordum korkuyordum yaşlı adam "hani geldiğiniz ilk günü hatırlıyor musun" dedi ben de "evet" "peki ya beni takip ettiğin zamanı hatırlıyor musun" dedi şaşırdım nereden biliyordu diye düşündüm kolumdan tutup beni sıkmaya başladı titreyerek "evet" dedim "o gün annen ve baban müsaade etti bu köyde verdiğin her kararın bir bedeli vardır" dedi ve üzerinde arapça yazılar yazan bir muska verdi "al bunu tak bu sende olduğu müddetçe güvendesin" dedi artık bu köyde güvenebileceğim tek kişi o ihtiyardı "peki annem ve babamı kurtarmanın bir yolu yok mu" dedim ihtiyar başını yere eğdi "var elbette" dedi neden böyle dediğini sordum "git biraz dinlen sabah olunca konuşuruz" dedi odama gittim gözüme uyku girmiyordu gözümü ne zaman kapasam annem ve babamın sinirle bana bakan suratlarını görüyordum ve dualar ederek sabahın olmasını bekliyordum