D.BAKIR ASKERi HAVALiMANI...



Mevcut durumun elverişsizliğinden dolayı kayıplar karargahın arkasındaki büyük boşluğa defnedilmeye başlanmıştı...

Havalimanının dışındaki her bir nokta artık güvensiz sayılabilecek bir konumdaydı çünkü...

Yürüyenler...

Toplayıcılar...

Henüz toplayıcılara katılmamış sivil halk...

Kararlaştırılan bölge şimdiden küçük çaplı bir mezarlık...

Bir şehitlik gibi olmuştu zaten...

Ve şimdi toprak yeni misafirini konuk etmek üzereydi...

TUĞRUL'U...

Her zaman olduğu gibi bütün askeri erkan neredeyse oradaydı...

Cenaze töreni için bütün hazırılıklar yapılmıştı...

Bütün herşey...

" BUGÜN BURADA... KENDi TOPRAĞININ GÜVENLiĞiNi SAĞLAMAK UĞRUNA... CANINDAN VAZGEÇMEYi GÖZE ALMIŞ... TUĞRUL KARDEŞiMiZi SONSUZLUĞA UĞURLAMAK iÇiN TOPLANDIK... "

Üs komutanı konuşma yaparken Mert bunlardan hiçbirine dikkat etmediğini fark etti...

Kolu sarılıydı ve omzundan askı ile tutturulmuştu...

Inanılmaz ağrıyan bir tarafı vardı ama kolu yada herhangi bir uzvu değildi...

Içi...

Içi çok acıyordu...

Lanet bir ağrı sarıyordu içini...

Geçmiyordu...

GEÇMEYECEKTi...

ÇOK iYi BiLiYORDU...

ÖLÜNCEYE KADAR BU AĞRI HEP ONUNLA OLACAKTI...

EĞER BiR GÜN OLURDA BU HASTALIK ORTADAN KALKARDA ANKARAYA DÖNERSE...

HER DOLAŞTIKLARI YERDE...

KIZILAYDA...

NECATiBEYDE...

SAKARYA CADDESiNDE...

BU AĞRI ONUNLA OLACAKTI...

ONUNLA KONUŞACAKTI...

VE EĞER BiR GÜN ÖLÜRSE...

EN SON BU ACI ÇIKACAKTI BEDENiNDEN...

KOMUTAN KONUŞMASINI BiTiRDiKTEN SONRA SIRA TUĞRUL'U MEZARA KOYMAYA GELMiŞTi...

HASTALIK HAKKINDA HENÜZ NET BiR BiLGi OLMADIĞI iÇiN ÖLÜLER MEZARA TABUTLARI iLE KOYULUYORDU...

MEZARA KOYULMADAN ÖNCE BÜTÜN MUHABERE ARAMA KURTARMA GRUBU TABUTUN BAŞINDA SIRALANDILAR...

HEPSi GÖĞÜSLERiNDEKi BiRLiĞiN ARMASINI AYNI ANDA ÇIKARTIP SOL ELLERiNE ALDILAR...

TEKER TEKER TABUTUN BAŞINA GELDiLER...

SOL ELLERiNE ALDIKLARI ARMAYI TABUTUN ÜZERiNE KOYARAK SAĞ ELLERiNi YUMRUK YAPARAK ÇAKMAYA BAŞLADILAR SONRASINDA SELAM DURUYORLARDI...

ARMALARI ÇIPLAK ELLERiYE TEK HAMLEDE TABUTA ÇAKIP SELAM DURDULAR...

BU KENDi DiLLERiNDE iNTiKAM ANLAMINA GELiYORDU...

ÖNCE TABUT AÇILDI VE TUĞRULU iÇiNDEN ÇIKARDILAR...

SONRA TABUTU MEZARA KOYDULAR...

MERT HIZLI HAREKETLERLE MEZARIN BAŞINA GiTTi VE MEZAR ÇUKURUNDAN iÇERi ATLADI...

HERKESiN ŞAŞKIM BAKIŞLARI ARASINDA MEZARDA ÖYLECE BEKLiYORDU...

AKINCI LiDERi NE YAPMAYA ÇALIŞTIĞINI ANLAMIŞTI...

KEFENi iÇiNDEKi TUĞRULU YAVAŞ HAREKETLERLE MERTiN KUCAĞINA VERDiLER...

MERT TUĞRULU KUCAĞINA ALDI...

BiR SÜRE ÖYLECE DURDU...

KUCAĞINDAKi TUĞRULA BiRAZ DAHA SARILDI...

VE AĞLAMAYA BALADI...

GARiP AMA HAFiF GiBiYDi...

ASLINDA NERDEYSE AYNI KiLOLARDA SAYILIRLARDI...

AMA BU SEFER KUCAĞINDAKi TUĞRUL ÇOK DAHA HAFiFTi...

YAVAŞÇA TUĞRUL'U YERiNE BIRAKTI...

AKINCI LiDERiNiN ELiNi TUTARAK MEZARDAN ÇIKTI...

TABUT KAPATILDI...

iLK TOPRAĞI KENDiSi ATTI...

SONRA AKINCI LiDERi...

VE SONRA DiĞERLERi...

MERT AĞLIYORDU...

ESAS DURUŞ !!!

HAVAYA NiŞAN VAZiYETi AL !!!

ATEŞ !!!

ATEŞ !!!

ATEŞ !!!

TUĞRUL iÇiN SAYGI ATIŞI YAPILIYORDU...

SON TOPRAK ATILDIĞI ZAMAN MERT UZAKTAN BEŞ KiŞiYi FARK ETTi...

CENAZEYi UZAKTAN iZLiYORLARDI...

SiYAH KAMUFLAJLARI ARASINDA BEŞ KiŞi...

BURAK , KUTAY ,SERCAN , SAiT VE GÖLGE 8...

SADECE BURAK VE KUTAY'I TANIYABiLMiŞTi...

ZATEN DiĞERLERi iLE HiÇ KARŞILAŞMAMIŞTI...

TANIMAMASI DOĞALDI YANi...

BU HAYATTA YAPTIKLARIMIZ... SONSUZLUKTA YANKILANIR... dedi Gölge 8...

Son toprakta atıldıktan sonra Tuğrul'un başında kimse kalmamıştı...

Mert'ten başka...

2 saate yakın kaldı mezarın başında...

Sonra yerinden kalkarak filo binasına doğru ilerlemeye başladı...

Girişte herkes ona bakıyordu...

Ama o kimseye bakmıyordu...