"Bu da ne gibim demek oluyor?!"
Batı her zamanki gibi rahat tavırları ile beni sinir ediyordu. Çayından sakince bir yudum aldı
"Ne, ne demek oluyor?" dedi sakince. Sakin duruyordu ama, nedense bu sakin duruş karşısındaki insanı geren türdendi. Sanki azraili ile yüzleşen kişi gibi bir his kaplamştı içimi. Kafamdan düşünceleri gibtir edip devam ettim "Neden bahsettiğimi gayet iyi bilmiyor musun? Bütün ülke çalkalanırken hem de !"
"Haa, şu intihar şeyini diyorsun sen." dedi lakayıtlık sınırlarını zorlayarak " iyi de bunun benimle ne alakası var ki?"
"Bence ne alakası yok, demek daha uygun olur, Batı." dedim " Bu adam sizin dün takip ettiğiniz kişi değil miydi?"

"Eee... Ne olmuş yani?" dedi hafif sinirlenmiş şekilde "Beni ne ile suçladığının farkındasın , değil mi bilmeyenadam? Birini öldürmekle suçluyorsun. Araçtan dışarı bir adım atmadığım halde!"
"Yani bu... Normal bir intihardı... Öyle mi?" dedim şaşkınlıkla
"Şey... Çok da masum sayılmam bu olayda.. Yani, sonuçta flash belleğin içine o videoyu koyan bendim."
"Video mu? Yani sen... "
"Evvvvettt! Sana verdiğim ve virüs kurduğun flash bellekte o vardı. Ah, seni tebrik etmeliyim. yazılımın bizim eklediğimiz CPU stress virüsüyle tam entegre çalıştı."
"Siz... siz kimsiniz? Nesiniz böyle?" dedim korku ve öfkeyle "AMINA KOYAYIM, BEN NEYE BULAŞTIM!!!"
"Aahahahaha... ahahahahaah!"
Sinirle Batı'ya baktım "Bu kadar komik olan ne, ha?"
Yavaş yavaş gülmeyi kesti. Ama yüzündeki gülümseme gitmemişti. Bir süre öfkeyle onun gözlerinin içine baktım. Sonrasında içimi tuhaf bir his kapladı. Az önceki gibi insanın tüylerini diken diken eden bir histi. Ama ondan kat ve kat daha güçlüydü. Gülüşün altındaki mesajı kavramıştım. Gözlerinden bana cevabı veriyordu: "Gereksiz sorulara devam edersen, sıradaki sen olursun!"
"Biz kim miyiz?" dedi iki elinin parmak uçlarını birleştirip oturduğu koltukta yayılarak "Biz sadece temizlikçiyiz. Çöpleri temizleriz, ya da çöpün kendini imha etmesini sağlarız. Tıpkı dün de olduğu gibi... "