+Nerdeyimm , nerdeyim ben

Korkmaya başladım.. Sehir mi ağliyor yoksa benim huzursuzlugum mu bu ? Ne ariyoeum sokaklarda , umut mu ?

Neyse ki gunes dogmaya yakindi ben mirildanirken , benim icin tek umut buydu belki de.. Yeni bir gun he ? Kucuk dudaklarim gulumser mi bugun diye hic dusunmedim..tek derdim daha az aglamak.. 8 yasindayim o zamanlar ,ne isim var ki sokaklarda..

En iyisi biraz susup , olan biteni tekrar etmeliyim sanirim.. sakinlestikce hatirlamaya basliyorum..

Saat aksam 8.. Annemin kucagindan kactim.. Uzmemeliydim annemi , elini birakmasaydim keske... Babam da hep tembihlerdi "annenden ayrilma oglum " diye.. O aksam pazardan donuyoruz kokusuna bayildigim annemle.. Benim ilk sevgilimdi o