öncelikle merhaba beyler ben lighter young daha önce bir kaç hikaye denemesi yaptım ancak kimse zıpçığına takmayınca iptal ettim sonra dönüp bakınca keşke devam edeydim kimse okumazsa kendim okurdum dedim ama olan oldu o yüzden yepyeni bir kurgu yaratıcam ister okuyun isterseniz okumayın, müsadenizle başlıyorum.

Yer: Kiev, Boryspil Havalimanı
Tarih: 14 Ağustos 2007

her şey birbirine girmiş gibiydi biniş biletime ve pasaportuma baktım sırt çantamı bekleme salonunda otururken son kez bir kontrol ettim uzun bir yolculuk için fazla küçük bir bagajım vardı. fakat ne yaptığımı ben de bilmiyordum benim ukraynada işim neydi? buraya gelirken ne düşünmüştüm bilmiyorum. anlamadığım şeyler oluyordu. insanlar çoktan delirdiğimi düşünüyor ama bunu bana söyleyemiyordu, delice hareket etmiyordum ancak yaptığım şeyler çok mantıksızdı. bir kez daha bu durumu yaşıyordum kafamın içinde sesler bir şeylere çağırır gibiydi. yine anlam veremedim sonra yine yaptım kalktım ve uçağımın son çağrısı yapılırken boryspili terk ettim bozuk ingilizcesiyle "taksi taksi" diye gezen hırbolardan birine yanaştım ve "taksi" dedim beraber taksiye doğru yürürken de maidan nezalezhnosti dedim. burası şehir meydanıydı. bir şey beni yönlendiriyor ve ona katılıyordum bu çok garipti. taksi ilerlemeye devam etti ben de o sırada ukrayna hattı takılı telefonumu açtım ve tuşlara tamamen içgüdüsel bastım çıkan ses bana "aramana gerek yok" diyip kapattı. Neler olduğunu anlamıyordum ama yaptığım şeyde çok kararlıydım pgibolojim birbirine girmişti.

meydana vardığımda tam ortadaki hediyelikçilerin yanından geçtim falcı kadının biri bana doğru yaklaşıp anlamadığım dilde bir şeyler söyledi ve ona dönüp dilini bilmiyorum dedim sonra bana nereli olduğumu sordu ve güvercinlerini gösterdi ancak kısa bir konuşmanın ardından onu da kışkışladım beklemeye devam ettim ve hissettim alt geçitlerden birine yanaştım ve karşımda onu gördüm. beni o çağırmıştı.

180 boylarında uzun simsiyah saçları bembeyaz teni ve rahatsız edici bir yeşil tonunda gözleriyle bana doğru geldi, göbeği açık bir tişört giyiyordu alttan da mini kot eteği vardı muhteşem bir fizikti hayatımda ukrayna şartlarında bile göremeyeceğim kadar güzel bir kadındı. bana doğru yanaşıp sarıldı.
yüzümde mimik oynamıyordu ne yaptığımı hem biliyor hem de bilmiyor gibiydim bana doğru döndü, "bensiz gitmeyi mi düşündün yoksa?" diyip güldü

şaşkın bir şekilde baktım ve sordum "burada ne işim var neden ben ülkemden uzaktayım?" halen daha dalgacıydı "ufak kaçamaklar iyi gelir" diyip koluma girdi ve yola doğru attığı iki adımdan sonra bir araba direkt olarak durdu bindik ve adam bir telefon ekranına bastı o an aklımda bir şimşek çaktı ve kadına doğru döndüm bana gülümsedi "nerede olduğundan önce ne zamanda olduğunu merak etmeni beklerdim" dedi