Serçe-“Şaka şaka. ilk yapışların olduğu için ruhun bir zincir ile bedenine bağlı olacak ve sana belli bir mesafe koyacak. Eğer oku ıskalarsan zincir hemen seni geri çekecek. Buna beden-ruh kanunu deniyor. ileride zincirini de kıracaksın ama şu an sana o zincir çok lazım.” Defter kağıt mı alsaydım acep. Kanun falan ezberleyeceğim sanki.

b-“Peki şimdi mi yapmaya başlamalıyım?”

Serçe-“ilk önce imajine etmelisin. Yani hayal et. Gözlerini kapa ve elinde yay tuttuğunu hayal et.” Dediği gibi gözlerimi kapattım ve elimde yay tuttuğumu hayal ettim.

Serçe-“Şimdi bir ok hayal ve içinde ruhunun olduğunu hayal et. Eğer başarabilirsen okun arkasındaki zincirin de bedenine bağlı olduğunu hissedersin.” Evet. Oku hayal ettim. Ruhumu da okun içinde hayal etmeye çalışıyorum ama çok zor. Zincir kafamı karıştırıyor.

Serçe-“Şimdi gözlerini aç ve Köpük’e nişan al. Ve emin olduktan sonra da oku bırak.” Dediği gibi nişan aldım ve oku bıraktım. Lakin hiçbir şey olmadı.

b-“Eee. işe yaramadı.”

Serçe-“ilk deneyişindi bu. işe yaramaması çok normal. Ben bile bir ayda ustalaştım. Ama ben bunu öğrendiğimde 16 yaşındaydım. Babaannem bana öğretmişti. Tam öğretemeden vefat etti ben de tek başıma çalışmaya başladım ve ustalaştım. Sana 1 hafta, hayvan korkunu sayarsak 2 haftada öğrenebilmen lazım. Zaten asıl olay hayvanın bedenine girdikten sonra başlayacak.”

b-“Bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete diyorsun yani.”

Serçe-“Ohoo. Şimdiden öyle düşünürsen 5 senede anca öğrenirsin.”

b-“Ne güzel işte. Eternal’e dönmek için acelen mi var?”

Serçe-“Eternal hakkında ne biliyorsun?”

b-“Sadece sonsuz demek olduğunu biliyorum.”

Serçe-“Eternal hayvan cehennemidir. Orada aklına gelebilecek her türlü eziyete maruz kalırsın. “

b-“Ve sen oraya mı gideceksin?”

Serçe-“Evet. Orası artık benim evim.”

b-“Eğer bunu öğrenirsem sen Eternal’e geri dönersin.”

Serçe-“Dönmek zorundayım. Geri dönülmez bir hata yaptım çünkü.”

b-“Ne yaptın peki?”

Serçe-“Bu da başka bir günün konusu olsun.”

b-“Öğrenmek istemiyorum. Seni cehenneme atmak istemiyorum.”

Serçe-“Burası da şu an benim için cehennemden farksız. Baksana. Bir kuş ile ruhumu paylaşıyorum. Sürekli onu baskılamam gerekiyor. Eğer bir anlığına bozarsam ruhum hemen boşluğa gider ve yeni beden aramak zorunda kalırım.”

b-“Peki insan bedenine geçemez misin?”

Serçe-“Eğer geçebilseydim bir insan vücudu ile sizin yanınıza gelirdim. Şimdi bu muhabbeti bırakalım da çalışmaya devam et.”

b-“Tamam” Ablam bana yalan söylemezdi, yine söylemedi. Gerçeği olduğu gibi anlattı. Şu an kendimi kötü hissediyorum. Sanki onu ateşe ben atıyormuşum gibi. Pek odaklanamıyorum sanki. Evet, yay elimde, oka ruhumu koyduğumu düşünüyorum ve yayı bırakıyorum, ok da gidiyor ama ruhum olduğu yerde kalıyor. Bunları çözmem gerekecek.