Deniz hemen köpeğe koştu ve

Deniz-“Köpüüük.” Dedi. Sonunda yanına vardı ama köpek Deniz’in boyunda. Deniz daha 4 yaşında. Yani evlenir evlenmez çocuk yapmadılar. Ben sandalyeye oturdum ve uzaktan izlemeye başladım. Gerçekten de köpek konuşuyor. Hem de ablam olduğunu iddia ediyor. Hatta ablam ile ilgili her şeyi biliyor. Ve ablam olabilir de. Ben de bunu öğreneceğim demek. Çok sıkıntılı bir durum. Hayvanlardan korkarım. Ama bir hayvan olmak? Apayrı bir mevzu.

Deniz-“Amca. Köpük sana bakıyor.”

b-“Tamam baksın. Bir şey yok Köpük. Yeğenin ile oyna sen.” Benim dalgın halim için endişelendi herhalde. Deniz dediğimi anlamadı ama ablam anlamıştı. Ve onunla oynamaya devam etti. Nereden bu duruma düştüm ben? Yarın işim yok derken ablam durduk yere üzerime koşmaya başladı. Ben de doğal olarak kaçmaya başladım:

b-“Köpük dur oğlum. Dursana lan. Lan yaklaşma.” O da havlayarak üzerime doğru geliyordu. Deniz de gülüyordu. Kaçarken bir anda aklıma bir anım geldi.

iLKOKUL ZAMANLARI

Her okulun bir zorbası olur. Yani Türk işi zorbalar. Bilirsiniz size abi gibi yaklaşır, her şeyi biliyormuş gibi gösterir ama sizi eğitmek ayağına ağzınıza sıçarlar. Ondan sonra da “ben senin abin değil miyim?” diye duygu sömürüsü yaparlar. işte ben daha 4. sınıftayken 8. sınıfta bir abim vardı. Her tenefüs heves yapar onun yanına giderdim. O da beni köle gibi kullanırdı ama bilmezdim. Sadece onun “aferin lan adam oluyon sen” lafına kanardım. Gerçekten adam oluyorum sanırdım. Bir gün beni okul çıkışı parka çağırdı. Ben de dediğini yapıp parka gittim. Yanında bir köpek vardı. Tabi korktuğum için uzak duruyordum. Ama o zamanlar bu kadar korkmuyordum.

Abi-“Bak Bir Bine. Bunu da başarırsan tam anlamıyla erkek olacaksın. Benim de gözüme gireceksin. Şuradaki depoyu görüyor musun? Orada bu köpek ile duracaksın. Bütün öğle orada durursan seni erkek adam ilan edeceğim.” Düşünün erkek adam ilan edilmek ne büyük bir şeref. Tabi o zamanlar benim için öyleydi. Ama yine de korkuyordum.

b-“Abi ben korkarım köpekten.”

Abi-“Erkek adam korkar mı lan? Sen nasıl erkeksin?”

b-“Erkeğim işte.”

Abi-“Erkeksen köpekle depoda kilitli durursun. Yoksa seni bir daha yanıma almam bak. Gördüğüm yerde döverim seni.”

b-“Ama abi…”

Abi-“Aması maması yok LAN. Gir içeriye.”

b-“Hayır.” Desem de çocuk benim 2 katım. Beni tuttuğu gibi attı depoya ve köpeği de oraya itti. Kapıyı da üzerime kilitledi. Sonra da gitti. Köpek kapının önünde olduğu için hem ağlıyor hem de yardım için bağırıyordum. Köpek en başta sakindi. Sonra yanıma yaklaşmaya başladı. Ama ben çok korkuyorum. Kaçmak istiyorum çok dar. Köpek yanıma kadar geldi ve ben de onu ittim. Köpek yanıma gelmekte ısrar ediyordu. Ben de çığlık atmaya başladım. Ama beni o depoda duyan kimse yoktu. En son köpeğe çok sert vurmuş olacağım ki köpek geri çekildi. Ama o bakışını hiç unutmuyorum. Hissettim herhalde. Nefret dolu gözlerle bakıyordu. Yine. Bir hayvan yine bana böyle bakıyor. Depoda büzülüp kaldım. Saatlerce bağırdım ve ağladım. Sadece öğle arası kadar sürecekti ama bütün gün hatta gece o depoda kaldım. Sesim kısıldı bağırmaktan, halsiz düştüm açlıktan. Artık bağırmaya mecalim bile kalmamıştı. Sadece köpeğe bakıp bir şeyler fısıldıyordum. Ama o bana nefret dolu gözlerle bakmaya ve uzakta durmaya devam ediyordu.

Daha sonra biri kapıyı açtı. Açan yaşlı bir adamdı. Beni görünce hemen birine seslendi. O da buraya koştu. Seslendiği kişi Talat abimdi. Köpek zaten kapı açılır açılmaz dışarı çıkmıştı. Abim de içeri girip beni kucağına aldı ve ne olur ne olmaz diye hastaneye zütürdü.