Köpek-“Aslında sen köprü olsaydın daha iyi olabilirdi.”

Talat-“Ama ben seçilmedim değil mi? Hayvanların tanrısının bildiği bir şey var ki köprü olarak Bir Bine’yi seçti.”

Köpek-“Hayvanların tanrısı dediğin kişinin bir adı var. ismi Haylaus.”

Talat-“Biliyorum. Seni görmek gerçekten çok iyi geldi abla. Ne zamandır karımın hamileliğinden dolayı dışarı çıkamıyordum.”

Köpek-“Sen evlendin mi? Ve karın hamile mi?”

Talat-“Evet. Hem de ikinci çocuğumuza. ilki kız oldu ve ismini Deniz Binnur koyduk. Normalde sadece senin ismin olan Binnur’u verecektim ama karım Deniz de olsun istedi. Onun için iki isim verdik.”

Köpek-“Benim ismimi vermene gerek yoktu…”

Talat-“Sen gittikten sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Bir Bine iyice içine kapandı. Evlendikten sonra yanıma almayı bile istedim. Reddetti. Lise ve üniversiteyi kendi çabalarıyla okudu. Arada ben de ona yardım ettim ama onun çabası yanında gölde bir damla su kalır. Buraya ne için geldiğini tahmin edebiliyorum. Bir Bine’yi aramamı istiyorsun değil mi?”

Köpek-“Keşke çocuğunu da görmeye gelebilseydim.”

Talat-“Sorun değil. istediğin zaman çocuğumu görebilirsin. Kendisi hayvanları çok sever. Onu öyle yetiştirdik. Kalacak yerin var mı?”

Köpek-“Ben bir sokak köpeğiyim. Bütün sokak benim kalacağım yer.”

Talat-“Benimle kalsana birkaç gün. Hem bu köpeğe o arada sahip de bulurum. Hem de sen kalacak yer bulmuş olursun. Hem de karım ve kızımla tanışmış olursun. Bir Bine ile konuşman daha kolay olur.”

Köpek-“Tamam da karın köpeğe bir şey demesin…”

Talat-“Demez demez. Zaten ne zaman sokak köpeği bulsa bahçemize getiriyor, sahiplendirene kadar da bırakmıyor. Yani onun da hayvanlarla arası iyi.”

Köpek-“Öyle diyorsan. Tamam o zaman geliyorum.” Hemen eğilip sarıldım.

Talat-“Hay yaşa be ablam. O zaman gel gidelim.” Dedim ve yürümeye başladım. O da yanımda yürümeye başladı.