Saat 10.45. Bütün işlerim bitti. Ne yapacağım lan ben? Zaman geçmiyor. Musa abi de buraya yaklaşıyor. Bari söyleyeyim belki bana yeni bir iş verir.

Musa-“Hayırdır Bir Bine. Neden boş boş duruyorsun?”

b-“Bütün günün işini bitirdim. Abi bana iş vermen lazım. Şu an bilgisayar video birleştiriliyor ben de bekliyorum.”

Musa-“Sen iyi misin? Normal biri bütün günde bitiremez bu işi. Hayırdır, önemli bir şey mi bekliyorsun?” Hemen anladı. Yaklaşmasını işaret ettim ve kulağına fısıldadım:

b-“Pelinsu ile öğlenleyin yemeğe çıkacağız da.”

Musa-“Anlaşıldı senin karın ağrın. Tamam. Şu an sana verecek bir işim yok. Zaten bilgisayarın şu an videoya uğraşıyor, iş olsa bile yapamazsın. Biraz takıl, ne bileyim başkalarına yardım et, ya da Mert gibi video falan izle.” Mert kulaklığını çıkarttı ve:

Mert-“Hayırdır abi, bana mı seslendin?”

Musa-“Hani diyorum Mert bey artık iş başına geçseniz diyorum.”

Mert-“Abi, ben oradan bakınca 100. seviye boss’u gibi mi gözüküyorum? Veya Baron Nashor? Zaten işimi yapıyorum. Videonun ses ayarlarını hallediyordum.” Lan gerçekten de iş ile uğraşıyormuş. Musa abi bile şaşırdı.

Musa-“Sende de bugün tuhaflık var, hayırdır?”

Mert-“Aman abi. işi yapsam suç, yapmasam suç.”

Musa-“Tamam, sen işini yap ta biz karışmayalım.” Birden bir çığlık sesi geldi. Bu ses Pelinsu’ya ait. Ve tabi ki birkaç tane daha kız çığlık atıyor. Musa abi hemen oraya doğru gitti ama çığlıklarının nedeni anlaşıldı. içeriye açık pencereden kuş girmiş. Musa abi de kuşu yakalamaya çalışmaya başladı. Beni görünce bana doğru uçmaya başladı. Hay amk. Neden ben?