Artık hissediyordum mutluydum ve korkuyordum hayat böyle çok daha güzeldi korkuma rağmen güzeldi her tartıştığımızda beni birdaha korkutma diyordum ona çok fazla bağlandım ve duygusal yönümü fazla açmak gibi bir aptallık yaptım benim onun sayesinde birşeyler hissettiğimi biliyordu hatta hislerimi öldürmemek , tekrar duygusuz biri olmamamı sağlayacağı konusunda bana söz verdi sözünü de tuttu (ölünceye kadar nefret etmemi sağlayarak) hergun 5 6 saat wp den konuşuyorduk ve okullar açıldı artık hergun görüyoruz birbirimizi hayat çok güzel saçma salak bir olaydan ötürü tartıştık bir süre küs kaldık ama kolay barıştık onun gerçekten beni sevdiğine inanıyordum kendimden ve kusursuza yakın aşkımdan şüphe ederdim ondan ve onun sevgisinden asla onla geçen boş vaktim bile mükemmel geçiyordu sanki atom parcaliyoruz AMK öyle bir heyecan sanki dünyayı kurtarıyoruz öyle bir mutluluk alkol ve sigarama çok karşıydı alkolü bıraktım olarak biliyordu ama gizli gizli içiyordum sigarama of pof yapıyordu hatta kaç kere paketteki sigaraları kırdı attı saymadım ama sigarayi kabullendi zor da olsa o kadar masum bir aşıktım ki elini tutmaya kıyamazdım sarildigimiz zaman yaşadığım duygusal orgazm sonsuz kere cikse bedel diyebilirim birgün nargile kafede buluştuk nargile icirtmedi sigaraları yine tek tek kırdı sinirlendi ama ona rağmen mükemmel geçti zaman milyon tane sigaram ona feda olsun bi de bu nargile muhabbetinden trip yedim ki sormayın tam Yeşilaycı takılıyordu bana zarar veren herşeye karşıydı hatta herkese sonra noldu bilmiyorum arkadaşlar gerçekten bilmiyorum ilişkimizin miladi mı doldu ne ilişkimiz kör topal yürümeye başladı bu durum çok canımı gibiyordu ama birşeyler yaptıkça daha kötü oluyordu zamana salinca benim canım yanıyordu hem canımı yakıyordu hem de mutlu ediyordu fakat zamanla canımı yaktığı anlar çoğalmaya başladı artık hiç bişey eskisi gibi değildi onun açısından da benim açımdan da değişmeyen tek şey ona karşı olan aşkım diyebilirim birgün bu durumdan rahatsızlık duydm