muallak yerde hala ana avrat küfürler edip, tehtidler savuruyordu.
i: muallak r: ruhsuz

i: öldün oğlum sen! ananı kanırta kanırta gibeceğim senin
r: eğer biraz daha hakaret edersen veya olur da yerden kalkıp saldırmaya kalkarsan bu kez kolunu kıracağım. hem de bir kaç yerinden! O yüzden kıpırdamaya bile kalkışma . bana yapacağın en ufak şey sadece sana zarar vermeyecek bunu da unutma!"
sonra hızlı bir hareketle benim yanıma geldi.
"Sen iyi misin?"
"Öyle mi gözüküyorum?" dedim öfkeyle. sanki beni bu hale getiren oydu amk, neyin öfkesini yaşıyorsam..
Tek kelime etmedi ve bana destek olup yerden kalkmamı sağladı.
"Ön kapıdan çıkamayız" diye söylendi. kafasını kaldırıp "nerede kaldılar lan?" diye mırıldanmaya devam etti. iyi hırpalanmıştım amk. tek vuruşta nakavt olmuştum. yavaş yavaş kendimden geçtim... gectim...
sonrasını zaten hatırlamıyorum.