bizim muallak bağırdı "senin ananı gibecem ulan!" diye. muallaknin boyu dediğim gibi bir doksan vardı ve öküz gibiydi ayıoğlu ayı. gel gelelim ruhsuz ise benle aynı boyda falandı. ilk bakışta ruhsuzun ebesinin gibileceğini düşünebilirdiniz. ama dikkatimi bir şey çekmişti. Ruhsuzun duruşu... gram korkma belirtisi yoktu ve kavgaya hazır duruşu bayağı sağlamdı. öyle alelade bir sokak kavgasında durulan duruş değildi, bayağı profesyonel eğitim almış birinin aldığı tarzda duruş sergiliyordu. içimden umarım sadece duruştan ibaret değildir diye geçti.
muallak ayısı ruhsuza hırsla yürüdü ve ona yumruk savurmaya kalktı. ama ruhsuz çocuk hızla sıyrılıp muallaknin karın boşluğuna iyi bir darbe indirdi. muallak iki büklüm olmuş şekilde nefes almaya uğraşıyordu. bizim ruhsuz bunu fırsat bildi ve elini cebine attı. muallak ise ne oluyor diye bakmak için kafasını kaldırmıştı ki bizim ruhsuz cebinden çıkardığı şeyi onun yüzüne tuttu.
• pfısss!*

"Aaaah! Ananı gibeyim, yanıyor! yanıyor!" diye bağırmaya başladı muallak. Biber gazı!
hagibtir lan ,dedim içimden. şimdi deli dana gibi tepinen muallakye karşı daha çok avantajı vardı ruhsuzun. elindeki şişeyi cebine atıp biraz uzaklaştı ve muallaknin arkasına geçti. ne yapmaya çalıştığını anlamıştım. aynı tahmin ettiğim deli gibi tepişen muallaknin ayağına hızlı ve sert bir tekme indirdi. muallak bir ağacın yıkılışı gibi devrildi ve yerde tepinmeye devam etti. yerde çamur içinde yatıyordu ve acıyla bağırıyordu.
Beynim hala bu imkansız olayı anlamayı reddediyordu. Okulda herkese racon kesen o izbandut yerde acıyla kıvranıyordu.

Ruhsuz yerde kıvranan ayıya " peh be! sen misin buranın ağa babası yani? hiçbir şey yapmadan bittin!"
muallak ise bağırıyordu " buradan kalkınca ssni öldüreceğim oğlum! bittin sen!"

"gibtir lan! domuzlar gibi çamurda yatıyorsun diyip yerde kıvranan ayıya bir tekme daha savurdu."Seninle bir daha karşılaşmayalım. tabi senin iyiliğin için... Yok illa tekrar karşılaşacaksak okul dışında bir yer olsun".
(Devam edecek lan bekleyin.)